 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 26 | გვერდი: 1 / 2 |
- წიგნი
- წერილი =4. ნახვა არაბთა მეფისაგან მის ყმისა ვეფხისტყაოსნისა; ; 86; ; (ა) ნახეს, უცხო მოყმე ვინმე ჯდა მტირალი წყლისა პირსა, ; (ბ) შავი ცხენი სადავითა ჰყვა ლომსა და ვითა გმირსა, ; (გ) ხშირად [სრულად »»]
- წიგნი რა ვნახე
- წერილი რომ ვნახე =21. ტარიელის ტირილი და დაბნედა; ; 503; ; (ა) აქა მხეც-ქმნილი ტარიელ ტირს, ჭირი ეათასაბის;; (ბ) თქვა: „მე მაქვს სამხრე, რომელი კვლა წინას მკლავსა მას ების!“; (გ) იგი [სრულად »»]
- წიგნმან
- წერილმა =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, გვენადირა; ; (გ) [სრულად »»]
- წიგნსა
- წერილს =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი. ; (გ) [სრულად »»]
- წიგნსა საფიცარსა
- იგულისხმება მუსაფი, ყურანი =17. ტარიელისა და ნესტანის პირის-პირ შეყრა; ; 412 ; ; (ა) „მონა შემოდგა, მივეცი საქმესა გაკვირვებულსა; ; (ბ) ასმათის წიგნი მომართვა მე მეტად შეჭირვებულსა, ; [სრულად »»]
- წიგნსა სწერდი
- წერილი წერე! =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი. ; (გ) [სრულად »»]
- წიგნსაცა
- წიგნშიც =47. აქა ფატმანისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; ; 1130 ; ; (ა) „ამა ქალაქსა წესია დღესა მას ნავროზობასა –; (ბ) არცა ვინ ვაჭრობს ვაჭარი, არცა ვინ წავა გზობასა;; (გ) ყოველნი [სრულად »»]
- წითელი
- ოქრო =31. დათხოვა ავთანდილისა როსტევან მეფესთანა და ვაზირის საუბარი; ; ; 734 ; ; (ა) „რა გათენდა, შეეკაზმა, ყმა გავიდა ადრე გარე;; (ბ) იტყვის: ნეტარ, მიჯნურობა არ დამაჩნდეს, [სრულად »»]
- წილი
- ნაწილი ◊ ხვედრი 51. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელთან მიწერილი; ; 1301; ; (ა) აწ საყვარელსა მიუწერს გულ-ამოსკვნილი, მტირალი,; (ბ) მისმანვე ცრემლმან დაუვსის, ვის ედებოდის, [სრულად »»]
- წინა
- წინ =28. შველა ტარიელისაგან ფრიდონისა; ; 619 ; ; (ა) „მოჯობდა, ომი შეეძლო, ხმარება ცხენ-აბჯარისა;; (ბ) დავკაზმეთ ნავი, კატარღა და რიცხვი სპათა ჯარისა;; (გ) კაცი ხმდა, მისთა მჭვრეტთათვის [სრულად »»]
- წინა კერძო
- წინა =18. ტარიელისაგან ხატაეთს წასლვა და დიდი ომი; ; 426; ; (ა) „დილასა შევჯე, ვუბრძანე: „ჰკარით ბუკსა და ნობასა!“ ; (ბ) სრულთა სპათასა ვერ გითხრობ არ შესასხდომლად მზობასა, ; (გ) ლომმან [სრულად »»]
- წინა-მდგომელთა
- ჩემს წინ მდგომებმა ◊ მეფის წინაშე მდგომებმა, მის სამსახურში მყოფებმა ◊ ხასებში გამორჩეულმა, სხვა ხასებთან შედარებით დაწინაურებულებმა 10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა [სრულად »»]
- წინა-რე
- წინ =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე!; (გ) მას ზღუდესა [სრულად »»]
- წინამძღომელსა
- წინამძღვარს =46. წიგნი ავთანდილისა ფატმანის პასუხად მიწერილი; ; 1104; ; (ა) მიუწერა: „წავიკითხე შენი წიგნი, ჩემი ქება.; (ბ) შენ მომასწარ, თვარა შენგან მე უფრო მჭირს ცეცხლთა დება;; (გ) [სრულად »»]
- წინას
- წინათ =21. ტარიელის ტირილი და დაბნედა; ; 503; ; (ა) აქა მხეც-ქმნილი ტარიელ ტირს, ჭირი ეათასაბის;; (ბ) თქვა: „მე მაქვს სამხრე, რომელი კვლა წინას მკლავსა მას ების!“; (გ) იგი შეიხსნა, მოიღო, [სრულად »»]
- წინასვე
- წინდაწინვე =24. ტარიელისა და ნესტან-დარეჯანის თათბირი და გამორჩევა.; ; ; 523; ; (ა) „მეტმან სევდამან მიმწურა გულსა დაცემად დანისად.; (ბ) ასმათის მონა შემოდგა, მე ვჯე ლაღი და ჯანი სად; ; [სრულად »»]
- წინასცა
- წინათაც, აქამდისაც =12. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა მიწერილი პირველი; ; 382; ; (ა) „წიგნი ვნახე, მისი იყო, ვისი მდაგავს ალი გულსა; ; (ბ) მოეწერა მზისა შუქსა: „ნუ დაიჩენ, ლომო, [სრულად »»]
- წინაშე
- წინ, თავის წინ ◊ თქვენს წინაშე, თქვენთან წარმოსადგომად. 4. ნახვა არაბთა მეფისაგან მის ყმისა ვეფხისტყაოსნისა; ; 86; ; (ა) ნახეს, უცხო მოყმე ვინმე ჯდა მტირალი წყლისა პირსა, ; (ბ) [სრულად »»]
- წინაშე ...მეფესა
- მეფის წინაშე =60. სამთაგანვე ქვაბსა მისლვა და მუნით არაბეთს წასლვა; ; 1500 ; ; (ა) ამ საქმესა დაფარულსა ბრძენი დივნოს გააცხადებს:; (ბ) ღმერთი კეთილს მოავლინებს, მით ბოროტსა არ [სრულად »»]
- წინაშე დასვა
- წინ დაისვა =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; (ბ) პირსა იხოჭს, ვარდსა აპობს, ხელი მისი გაამხოკლა;; (გ) სისხლსა მისგან [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |