ვისაც რაც უნდა ეფიქრა ◊ ვის რა უნდა ეფიქრა? ვინ რას უნდა მიმხვდარიყო! 47. აქა ფატმანისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; ; 1130 ; ; (ა) „ამა ქალაქსა წესია დღესა მას ნავროზობასა [სრულად »»]
რამდენიც, რამდენადაც კი, თუმცა =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; (ბ) პირსა იხოჭს, ვარდსა აპობს, ხელი მისი გაამხოკლა;; [სრულად »»]
რას შევადარებ? რას მივამსგავსო? =18. ტარიელისაგან ხატაეთს წასლვა და დიდი ომი; ; 426; ; (ა) „დილასა შევჯე, ვუბრძანე: „ჰკარით ბუკსა და ნობასა!“ ; (ბ) სრულთა სპათასა ვერ გითხრობ არ [სრულად »»]
რასაც კი =60. სამთაგანვე ქვაბსა მისლვა და მუნით არაბეთს წასლვა; ; 1500 ; ; (ა) ამ საქმესა დაფარულსა ბრძენი დივნოს გააცხადებს:; (ბ) ღმერთი კეთილს მოავლინებს, მით ბოროტსა არ დაჰბადებს,; [სრულად »»]
რისი მცოდნეც კი ვარ, რაც კი ვიცი. („მცებნელი“ ლიცენციაა) =49. წიგნი ფატმანისა ნესტან-დარეჯანის წინაშე მიწერილი; ; 1279; ; (ა) ფატმან სწერს: „აჰა, მნათობო, სოფლისა მზეო ზენაო,; (ბ) შენთა [სრულად »»]
რას ვშვრები? რა ამბავში ვარ! =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, [სრულად »»]
რა ამბავია ჩვენს თავს? =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე!; [სრულად »»]