ავთანდილის აღმნიშვნელი მეტაფორაა =46. წიგნი ავთანდილისა ფატმანის პასუხად მიწერილი; ; 1104; ; (ა) მიუწერა: „წავიკითხე შენი წიგნი, ჩემი ქება.; (ბ) შენ მომასწარ, თვარა შენგან მე უფრო მჭირს [სრულად »»]
ჩემი ვარდისფერი პირისახე ფერს არ დაკარგავს დარდით ◊ ჩემი სიცოცხლე არ წახდება, არ დავიღუპები. 5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა [სრულად »»]
ვისაც ეკუთვნის ვარდი (თინათინი) =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე [სრულად »»]
ლოყის (მეტაფორ.) =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი. ; [სრულად »»]
პირისახის აღმნიშვნელი მეტაფორა =63. ტარიელისაგან ინდოეთს მისლვა და ხატაელთა დამორჩილება; ; 1603 ; ; (ა) ინდოეთს ზედა წაადგა, მუნ მთა და დიდი ქედია;; (ბ) აჩნდა ლაშქარი უსახო, ესაკვირველა, [სრულად »»]
ლოყებს ცრემლით ღარავს =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი [სრულად »»]