 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 765 | გვერდი: 36 / 39 |
- გონიერი გული
- ფიქრიანი, მზრუნველი გული =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი [სრულად »»]
- გორი
- გორა =58. ტარიელისაგან ზღვათა მეფისას მისლვა; 1436 ; ; (ა) ზღვათა მეფესა წინაშე გაგზავნა მახარობელი,; (ბ) შესთვალა: „მოვალ ტარიელ, მტერთა მძლე, მოსრვით მსპობელი;; (გ) ქაჯეთით მომყავს ჩემი [სრულად »»]
- გორსა
- გორას ◊ გორის გადაღმა 29. ფრიდონისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; 628 ; ; (ა) „დღესა ერთსა მე და ფრიდონ ნადირობას გამოვედით,; (ბ) ზღვასა ზედა წაწურვილსა ქედსა რასმე [სრულად »»]
- გპოვეს
- გიპოვეს =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე!; (გ) მას ზღუდესა [სრულად »»]
- გრძლად ჰგონია
- გრძელი ჰგონია =65. დასასრული; ; 1658 ; ; (ა) გასრულდა მათი ამბავი, ვითა სიზმარი ღამისა.; (ბ) გარდახდეს, გავლეს სოფელი, ნახეთ სიმუხთლე ჟამისა!; (გ) ვის გრძლად ჰგონია, მისთვისცა არის ერთისა [სრულად »»]
- გრძნება
- ჯადოსნობა =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- გრძნებისა
- ჯადოსნობისა =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- გრძნეულთა
- ჯადოსნებს =51. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელთან მიწერილი; ; 1301; ; (ა) აწ საყვარელსა მიუწერს გულ-ამოსკვნილი, მტირალი,; (ბ) მისმანვე ცრემლმან დაუვსის, ვის ედებოდის, ვის, ალი,; (გ) [სრულად »»]
- გრძნეული
- ჯადოსანი =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- გრძნეულობა
- ჯადოქრობა =62. ტარიელისაგან ინდოთ მეფის სიკვდილის ცნობა ; ; 1587 ; ; (ა) ქედსა ზედა გარდმოადგა მეტად დიდი ქარავანი,; (ბ) კაცები და სახედრები ერთობ იყო შაოსანი;; (გ) გარეშემო მოეკვეცნეს [სრულად »»]
- გტრფიალობენ
- გეტრფიან, შენგან აღტაცებაში მოდიან =45. წიგნი ფატმანისა ავთანდილთანა სამიჯნურო; ; 1093 ; ; (ა) დაწერა წიგნი საბრალო, მის ყმისა მისართმეველი,; (ბ) მისისა მიჯნურობისა, მისთა პატიჟთა [სრულად »»]
- გულ-ამოხვინჩვით
- გულამოსკვნით =8. ამბავი ავთანდილისა ასმათს რომ ეუბნების ქვაბს შიგან; ; 235 ; ; (ა) ჩამოვიდა, ცხენი ახსნა, მისგან ხესა გამობმული, ; (ბ) ზედა შეჯდა, გაემართა, ქვაბი დაჰხვდა კარ-განხმული. ; [სრულად »»]
- გულ-გამკრთალი
- გულაძგერებული =20. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა მოწერილი; ; 496 ; ; (ა) „მონა მოვიდა, მიამბო ამბავი მან მართალია:; (ბ) „თქვენსა ამბავსა იკითხავს აჯიღოსანი ქალია“.; (გ) მაშინვე [სრულად »»]
- გულ-მაგრობა
- აქ: თავდაჭერა, ზრახვის გულში შენახვა =24. ტარიელისა და ნესტან-დარეჯანის თათბირი და გამორჩევა.; ; ; 523; ; (ა) „მეტმან სევდამან მიმწურა გულსა დაცემად დანისად.; (ბ) ასმათის მონა შემოდგა, მე [სრულად »»]
- გულ-მხურვალები
- გულმხურვალე =33. ანდერძი ავთანდილისა როსტევან მეფის წინაშე, ოდეს გაიპარა; ; 796 ; ; (ა) „დაჯდა წერად ანდერძისად, საბრალოსა საუბრისად:; (ბ) „ჰე, მეფეო, გავიპარვი ძებნად ჩემგან საძებრისად;; [სრულად »»]
- გულ-ნალმობარი
- გულნატკენი =8. ამბავი ავთანდილისა ასმათს რომ ეუბნების ქვაბს შიგან; ; 235 ; ; (ა) ჩამოვიდა, ცხენი ახსნა, მისგან ხესა გამობმული, ; (ბ) ზედა შეჯდა, გაემართა, ქვაბი დაჰხვდა კარ-განხმული. ; (გ) [სრულად »»]
- გულ-სადაგნი
- გულწრფელნი, გულმართალნი =29. ფრიდონისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; 628 ; ; (ა) „დღესა ერთსა მე და ფრიდონ ნადირობას გამოვედით,; (ბ) ზღვასა ზედა წაწურვილსა ქედსა რასმე გარდავჰხედით;; [სრულად »»]
- გულ-ხმიერად
- ფხიზლად =57. თათბირი ტარიელისა; ; 1410 ; ; (ა) ტარიელ უთხრა: „მე თქვენი ვცან, გმირთა, მეტი გმირობა,; (ბ) თქვენსა ძალ-გულსა თქვენივე ჰგავს თათბირობა, პირობა;; (გ) ვიცი, გწადს ომი ფიცხელი, [სრულად »»]
- გულანშაროთ
- გულანშაროდან =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- გული
- ხალისი, მონდომება ◊ გულთბილობა, სიყვარული 1. დასაწყისი ; 1; (ა) რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა, ; (ბ) ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა, ; (გ) ჩვენ, [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |