 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 122 | გვერდი: 6 / 7 |
- კრებულნი
- შეკრებილნი =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- კრთებოდა
- თრთოდა, ინაბებოდა =12. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა მიწერილი პირველი; ; 382; ; (ა) „წიგნი ვნახე, მისი იყო, ვისი მდაგავს ალი გულსა; ; (ბ) მოეწერა მზისა შუქსა: „ნუ დაიჩენ, ლომო, [სრულად »»]
- კრთობასა
- გამოფხიზლებას, გონზე მოყვანას =37. პოვნა ავთანდილისაგან დაბნედილის ტარიელისა; ; 875 ; ; (ა) მივიდოდა, მიუბნობდა ყმა მტირალი, ფერ-შეცვლილი,; (ბ) ქედსა რასმე გარდაადგა, ველი აჩნდა [სრულად »»]
- კრთომილმან
- გამომკრთალმა =60. სამთაგანვე ქვაბსა მისლვა და მუნით არაბეთს წასლვა; ; 1500 ; ; (ა) ამ საქმესა დაფარულსა ბრძენი დივნოს გააცხადებს:; (ბ) ღმერთი კეთილს მოავლინებს, მით ბოროტსა არ [სრულად »»]
- კრონოს
- პლანეტა სატურნი =57. თათბირი ტარიელისა; ; 1410 ; ; (ა) ტარიელ უთხრა: „მე თქვენი ვცან, გმირთა, მეტი გმირობა,; (ბ) თქვენსა ძალ-გულსა თქვენივე ჰგავს თათბირობა, პირობა;; (გ) ვიცი, გწადს ომი [სრულად »»]
- კრული
- წყეული =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ ენასა! ; (გ) იგი, ვინ [სრულად »»]
- კრულია
- დაწყევლილია =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; (ბ) პირსა იხოჭს, ვარდსა აპობს, ხელი მისი გაამხოკლა;; (გ) სისხლსა მისგან [სრულად »»]
- კრულია ზენაარი ყოვლისამცა მამაცისა
- წყეული იყოს ყოველი მამაკაცის ფიცი =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე [სრულად »»]
- კრულისა
- წყეულის =42. წასლვა ავთანდილისაგან ნესტან-დარეჯანის საძებრად და ქარავანთა შეყრა; ; 1034; ; (ა) ყმა მიმავალი მიუბნობს, მსგავსი მთვარისა სრულისა,; (ბ) არს თინათინის გონება მისად სალხენად [სრულად »»]
- კრულმან
- წყეულმა =51. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელთან მიწერილი; ; 1301; ; (ა) აწ საყვარელსა მიუწერს გულ-ამოსკვნილი, მტირალი,; (ბ) მისმანვე ცრემლმან დაუვსის, ვის ედებოდის, ვის, ალი,; (გ) დაწერა [სრულად »»]
- კრულსა
- წყეულს =45. წიგნი ფატმანისა ავთანდილთანა სამიჯნურო; ; 1093 ; ; (ა) დაწერა წიგნი საბრალო, მის ყმისა მისართმეველი,; (ბ) მისისა მიჯნურობისა, მისთა პატიჟთა მცნეველი,; (გ) მისთა მსმენელთა [სრულად »»]
- კრფებიან
- იკრიბებიან =45. წიგნი ფატმანისა ავთანდილთანა სამიჯნურო; ; 1093 ; ; (ა) დაწერა წიგნი საბრალო, მის ყმისა მისართმეველი,; (ბ) მისისა მიჯნურობისა, მისთა პატიჟთა მცნეველი,; (გ) მისთა მსმენელთა [სრულად »»]
- კრძალვა
- არიდება, დაცვა, რიდი, მოკრძალება, თავის მოზღუდვა =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა ერთსა მე [სრულად »»]
- კრძალვა მისისა კრძალისა
- კრძალვა, რიდი მის წინაშე. (ერთი და იმავე სიტყვის გამოყენება მსაზღვრელად და საზღვრულად აზრის გაძლიერებასა თუ ხაზგასმას ემსახურება) =47. აქა ფატმანისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; ; 1130 [სრულად »»]
- კრძალვასა
- რიდს, მოკრძალებას =60. სამთაგანვე ქვაბსა მისლვა და მუნით არაბეთს წასლვა; ; 1500 ; ; (ა) ამ საქმესა დაფარულსა ბრძენი დივნოს გააცხადებს:; (ბ) ღმერთი კეთილს მოავლინებს, მით ბოროტსა არ [სრულად »»]
- კრძალვით
- სიფრთხილით, მოკრძალებით =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; (ბ) პირსა იხოჭს, ვარდსა აპობს, ხელი მისი გაამხოკლა;; (გ) [სრულად »»]
- კუბო
- ჩასაჯდომი საწოლი, ტახტრევანი =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ [სრულად »»]
- კუბოსა
- ტახტრევანში =58. ტარიელისაგან ზღვათა მეფისას მისლვა; 1436 ; ; (ა) ზღვათა მეფესა წინაშე გაგზავნა მახარობელი,; (ბ) შესთვალა: „მოვალ ტარიელ, მტერთა მძლე, მოსრვით მსპობელი;; (გ) ქაჯეთით [სრულად »»]
- კუბოსა შიგან
- ტახტრევანში =12. წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა მიწერილი პირველი; ; 382; ; (ა) „წიგნი ვნახე, მისი იყო, ვისი მდაგავს ალი გულსა; ; (ბ) მოეწერა მზისა შუქსა: „ნუ დაიჩენ, ლომო, [სრულად »»]
- კურო
- ბუღა, კურო. გადატანით: საყვარელი =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |