 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 1,436 | გვერდი: 8 / 72 |
- მას ადგილსა
- იმ ადგილას =18. ტარიელისაგან ხატაეთს წასლვა და დიდი ომი; ; 426; ; (ა) „დილასა შევჯე, ვუბრძანე: „ჰკარით ბუკსა და ნობასა!“ ; (ბ) სრულთა სპათასა ვერ გითხრობ არ შესასხდომლად მზობასა, ; (გ) [სრულად »»]
- მას ალვისა მორჩსა ვით ხეს
- მას, ალვის მორჩის, ალვის შტოს მსგავსს =57. თათბირი ტარიელისა; ; 1410 ; ; (ა) ტარიელ უთხრა: „მე თქვენი ვცან, გმირთა, მეტი გმირობა,; (ბ) თქვენსა ძალ-გულსა თქვენივე ჰგავს თათბირობა, პირობა;; [სრულად »»]
- მას აქათ
- მას აქეთ, მას შემდეგ =9. შეყრა ტარიელისა და ავთანდილისა; ; 286 ; ; (ა) „ქალი ადგა და წავიდა მის ყმისა მოსაყვანებლად; ; (ბ) „არ ეწყინაო“, უამბობს, არს მისად მაგულვანებლად, ; (გ) ხელი [სრულად »»]
- მას გვედრებ მოსატანელად
- იმის მოტანას გთხოვ =46. წიგნი ავთანდილისა ფატმანის პასუხად მიწერილი; ; 1104; ; (ა) მიუწერა: „წავიკითხე შენი წიგნი, ჩემი ქება.; (ბ) შენ მომასწარ, თვარა შენგან მე უფრო მჭირს ცეცხლთა დება;; [სრულად »»]
- მას გრძნეულსა ხელოვანსა
- იმ დახელოვნებულ ჯადოსანს =49. წიგნი ფატმანისა ნესტან-დარეჯანის წინაშე მიწერილი; ; 1279; ; (ა) ფატმან სწერს: „აჰა, მნათობო, სოფლისა მზეო ზენაო,; (ბ) შენთა შორს მყოფთა ყოველთა დამწველო, [სრულად »»]
- მას დარაზმულთა მივჰმართეთ
- მისკენ დარაზმულები წავედით =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე [სრულად »»]
- მას დღე
- იმ დღეს =2. ამბავი როსტევან არაბთა მეფისა; ; 33 ; ; (ა) იყო არაბეთს როსტევან, მეფე ღმრთისაგან სვიანი, ; (ბ) მაღალი, უხვი, მდაბალი, ლაშქარ-მრავალი, ყმიანი, ; (გ) მოსამართლე და მოწყალე, [სრულად »»]
- მას დღე მათი ჩანს გაყრილი
- იმ დღეს გაიყარნენ, გაშორდნენ ერთმანეთს =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, [სრულად »»]
- მას დღესა
- იმ დღეს =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა ერთსა მე და მეფე მოვიდოდით, გვენადირა; ; (გ) [სრულად »»]
- მას დღესა გარდახდა გამოსრულობა
- იმ დღეს აღარ გამოსულან =7. ავთანდილისაგან მის ყმისა ძებნად წასლვა; ; 182 ; ; (ა) ამ საქმესა მემოწმების დიანოსი ბრძენი, ეზროს: ; (ბ) საბრალოა, ოდეს ვარდი დაეთრთვილოს, და-ცა-ეზროს, ; (გ) [სრულად »»]
- მას ენა-დაუშვრომელსა
- იმ ენა-დაუღლელს =65. დასასრული; ; 1658 ; ; (ა) გასრულდა მათი ამბავი, ვითა სიზმარი ღამისა.; (ბ) გარდახდეს, გავლეს სოფელი, ნახეთ სიმუხთლე ჟამისა!; (გ) ვის გრძლად ჰგონია, მისთვისცა არის [სრულად »»]
- მას ერთსა
- იმ ერთს =1. დასაწყისი ; 1; (ა) რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა, ; (ბ) ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა, ; (გ) ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა, ; [სრულად »»]
- მას ვიგონებ
- მასზე ვფიქრობ =36. წასლვა ავთანდილისაგან ტარიელის შეყრად მეორედ; ; 840 ; ; (ა) მთვარე მზესა მოეშორვოს, მოშორვება გაანათლებს,; (ბ) რა ეახლოს, შუქი დასწვავს, გაეყრების, ვერ იახლებს,; (გ) [სრულად »»]
- მას ზედა
- მასზე ◊ მის წინააღმდეგ; მის მოსაპოვებლად 7. ავთანდილისაგან მის ყმისა ძებნად წასლვა; ; 182 ; ; (ა) ამ საქმესა მემოწმების დიანოსი ბრძენი, ეზროს: ; (ბ) საბრალოა, ოდეს ვარდი [სრულად »»]
- მას ზენაარსა
- იმ ფიცს =36. წასლვა ავთანდილისაგან ტარიელის შეყრად მეორედ; ; 840 ; ; (ა) მთვარე მზესა მოეშორვოს, მოშორვება გაანათლებს,; (ბ) რა ეახლოს, შუქი დასწვავს, გაეყრების, ვერ იახლებს,; (გ) მაგრა [სრულად »»]
- მას ზღუდესა
- იმ ზღუდეს =26. ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა; ; 573; ; (ა) „ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე;; (ბ) რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე!; (გ) მას [სრულად »»]
- მას თეთრსა ყელსა
- იმ თეთრ ყელზე =5. თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად; ; 124; ; (ა) ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი, ; (ბ) იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი. ; [სრულად »»]
- მას კაცსა
- იმ კაცს =18. ტარიელისაგან ხატაეთს წასლვა და დიდი ომი; ; 426; ; (ა) „დილასა შევჯე, ვუბრძანე: „ჰკარით ბუკსა და ნობასა!“ ; (ბ) სრულთა სპათასა ვერ გითხრობ არ შესასხდომლად მზობასა, ; (გ) ლომმან [სრულად »»]
- მას კლდესა შუა
- იმ კლდეში =48. ამბავი ნესტან-დარეჯანისა ქაჯთაგან შეპყრობისა; ; 1222 ; ; (ა) ვა, საწუთროო, სიცრუვით თავი სატანას ადარე!; (ბ) შენი ვერავინ ვერა ცნას, შენი სიმუხთლე სადა-რე;; (გ) პირი [სრულად »»]
- მას ლომსა
- იმ ლომს (ავთანდილს) =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; (ბ) პირსა იხოჭს, ვარდსა აპობს, ხელი მისი გაამხოკლა;; (გ) სისხლსა [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |