 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 10 | გვერდი: 1 / 1 |
- თვით
- ხოლო, რომ, თანაც, მით უფრო, მაგრამ ◊ აგრეთვე 2. ამბავი როსტევან არაბთა მეფისა; ; 33 ; ; (ა) იყო არაბეთს როსტევან, მეფე ღმრთისაგან სვიანი, ; (ბ) მაღალი, უხვი, მდაბალი, [სრულად »»]
- თვით ამირბარსა
- ამირბარს კი =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ ენასა! ; (გ) იგი, ვინ [სრულად »»]
- თვით გულანშარო – ქალაქი
- გულანშარო კი – დედაქალაქი =43. ამბავი ავთანდილისაგან გულანშაროს მისლვისა; ; 1070; ; (ა) ზღვა გაიარა ავთანდილ, მივა ტანითა მჭევრითა,; (ბ) ნახეს ქალაქი, მოცული გარე ბაღისა ტევრითა,; (გ) [სრულად »»]
- თვით იყო მპყრობელი
- თვითონ ეჭირა, თვითმპყრობელი მეფე იყო =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ [სრულად »»]
- თვით მერმე
- მერე კი; მეორეც =37. პოვნა ავთანდილისაგან დაბნედილის ტარიელისა; ; 875 ; ; (ა) მივიდოდა, მიუბნობდა ყმა მტირალი, ფერ-შეცვლილი,; (ბ) ქედსა რასმე გარდაადგა, ველი აჩნდა მზიან-ჩრდილი;; (გ) ნახა, [სრულად »»]
- თვით რად ვინ შეუწუხდების
- თვითონ რატომ უნდა შეუწუხდეს ვინმე, მის პირისპირ სასოწარკვეთილებაში რად უნდა ჩავარდეს? =30. ამბავი ავთანდილისა არაბეთს შექცევისა ; ; 677 ; ; (ა) იგი მუნით წამოსრული სევდამანცა განა მოკლა!; [სრულად »»]
- თვით სოფლად არ მოსრულისა
- ისეთისა, რომელიც არც კი მოსულა ქვეყნად, არც კი არსებობს =8. ამბავი ავთანდილისა ასმათს რომ ეუბნების ქვაბს შიგან; ; 235 ; ; (ა) ჩამოვიდა, ცხენი ახსნა, მისგან ხესა გამობმული, ; (ბ) ზედა [სრულად »»]
- თვით ჩემივე გვარი არსა
- მით უმეტეს, რომ ჩემი გვარისაა =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ [სრულად »»]
- თვისა ათისა სავლითა
- ათი თვის სავალ მანძილზე გადაჭიმული =43. ამბავი ავთანდილისაგან გულანშაროს მისლვისა; ; 1070; ; (ა) ზღვა გაიარა ავთანდილ, მივა ტანითა მჭევრითა,; (ბ) ნახეს ქალაქი, მოცული გარე ბაღისა [სრულად »»]
- თვისი
- ნათესავი, თავისიანი =31. დათხოვა ავთანდილისა როსტევან მეფესთანა და ვაზირის საუბარი; ; ; 734 ; ; (ა) „რა გათენდა, შეეკაზმა, ყმა გავიდა ადრე გარე;; (ბ) იტყვის: ნეტარ, მიჯნურობა არ დამაჩნდეს, [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |