 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 10 | გვერდი: 1 / 1 |
- ლხენა
- სიხარული, შვება, ტანჯვის შემსუბუქება =1. დასაწყისი ; 1; (ა) რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა, ; (ბ) ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა, ; (გ) ჩვენ, კაცთა, მოგვცა [სრულად »»]
- ლხენასა
- ტანჯვის დაამებას, შემსუბუქებას =10. ტარიელისაგან თავის ამბვის მბობა ავთანდილთანა; ; 315 ; ; (ა) „ისმენდი, მოეც გონება ჩემთა ამბავთა სმენასა, ; (ბ) საუბართა და საქმეთა ვითა ძლივ ვათქმევ [სრულად »»]
- ლხენისა
- დაამების, მორჩენის =33. ანდერძი ავთანდილისა როსტევან მეფის წინაშე, ოდეს გაიპარა; ; 796 ; ; (ა) „დაჯდა წერად ანდერძისად, საბრალოსა საუბრისად:; (ბ) „ჰე, მეფეო, გავიპარვი ძებნად ჩემგან [სრულად »»]
- ლხინად არად
- არაფერ ლხინად, არავითარ ლხინად =47. აქა ფატმანისაგან ნესტან-დარეჯანის ამბის მბობა; ; 1130 ; ; (ა) „ამა ქალაქსა წესია დღესა მას ნავროზობასა –; (ბ) არცა ვინ ვაჭრობს ვაჭარი, არცა ვინ წავა [სრულად »»]
- ლხინება
- ლხენა ტკივილის დაამება, უბედურების შემცირება, მომჯობინება =11. ამბავი ტარიელის გამიჯნურებისა, პირველ რომ გამიჯნურდა; ; 346 ; ; (ა) კვლა დაიწყო თქმა ამბისა მან, რა ხანი მოიტირა: ; (ბ) დღესა [სრულად »»]
- ლხინთა რათ დავლეო
- ლხინი რატომ გამომლევიაო, რატომ აღარ ვილხენო =4. ნახვა არაბთა მეფისაგან მის ყმისა ვეფხისტყაოსნისა; ; 86; ; (ა) ნახეს, უცხო მოყმე ვინმე ჯდა მტირალი წყლისა პირსა, ; (ბ) შავი ცხენი სადავითა [სრულად »»]
- ლხინი
- სიხარული =27. ამბავი ნურადინ-ფრიდონისა, ოდეს ტარიელ შეეყარა ; ; 597 ; ; (ა) „ღამით მევლო, მოვიდოდი, ზღვისა პირსა აჩნდეს ბაღნი,; (ბ) ჰგვანდა, ქალაქს ვეახლენით, ცალ-კერძ იყვნეს კლდეთა [სრულად »»]
- ლხინი ადგა სვეტად
- ქრისტიანულ ლიტერატურაში ხშირად იხსენიება „ნათლის სვეტი”. რუსთველის მიერ ნახმარი პოეტური სახე მიგვანიშნებს, რომ ტარიელის გულში სიხარული („ლხინი”) ნათლის სვეტივით ჩადგა =17. ტარიელისა და [სრულად »»]
- ლხინი დამიშურვა
- ჩემი ლხინი შეჰშურდა =64. ქორწილი ტარიელისა და ნესტან-დარეჯანისა; ; 1637 ; ; (ა) დედოფალმან მათ ცოლ-ქმართა თვითო ხელი დაუჭირა,; (ბ) ზედა ტახტსა მეფისასა ერთგან დასხმა გაუპირა,; (გ) მოიშორვა [სრულად »»]
- ლხინსა
- ლხინში =1. დასაწყისი ; 1; (ა) რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა, ; (ბ) ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა, ; (გ) ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა, ; [სრულად »»]
| "ვეფხისტყაოსნის" ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |