= თავი VII ; ამისა შემდგომად ჰრქუა ნეტარსა გრიგოლს: „ნეტარო კაცთა შორის, არს მახლობელად ჩუენსა ქუაბი მცირე, წარმიყვანე მუნ შენ და ძმათა შენთა, რაჲთა ნეშტი დღეთა ჩემთაჲ მას შინა [სრულად »»]
= თავი LXX ; და მო - ხოლო - იწია კაცი , რომელი ეტყოდა კაცთა მათ : „ ნუღარა იკადრებთ დარღუევად დიდებულსა ხანცთასა , რამეთუ დამარღუეველი მაგისი მოკუდა “. [სრულად »»]
= თავი LXXI ; ხოლო ნეტარი ესე კაცი ღმრთისაჲ მამაჲ გრიგოლ , ნებისა ქრისტ ე სისა სამკჳდრებელი , სასწაულთა მოქმედი დიდებული , ფრიად გარდარეულად დაბერდა , [სრულად »»]
= თავი LXXII ; ხოლო დღეთა მათ მოხუცებულებისა მისისათა იყო რაჲ შატბერდს , ზრუნვაჲ აქუნდა ძმათა მათ მკჳდრთა ხან ც თისათა , რამეთუ ესმა , ვითარმედ [სრულად »»]
= თავი LXXIV ; მაშინ ევედრებოდა ნეტარსა მას მღდელი ვინმე დაყუდებით მყოფი , რაჲთა იშ ე ნოს ეგ უ ტერი ჟამისსაწირავად სენაკსა თჳსსა . ხოლო წმიდამან მან [სრულად »»]
= თავი LXXVI ; და ვითარცა განთენა მშჳდობისა სადგურთა მათ , ურთიერთას მშჳდობაჲ დაუტევეს და წარვიდა მამაჲ მაკარი ოპიზად , . ხოლო მამაჲ გრიგოლ და [სრულად »»]
= თავი VIII ; მას ჟამსა ნეტარი იგი ბერი ჴუედიოს მოხუცებულ იყო ფრიად და მიახლებულ ჴორცთაგან განსლვად. მაშინ მივიდა მამაჲ ჩუენი წმიდაჲ გრიგოლ და ძმანიცა, რომელნი იყვნეს მის თანა, ხილვად [სრულად »»]
= თავი IX ; და მათ ჟამთა მფლობელი იყო ამათ ქუეყანათა ღმრთის-მსახური ჴელმწიფჱ დიდი ბაგრატუნიანი - აშოტ კურაპალატი, კეთილად მორწმუნჱ, რომლისა გამო დაემტკიცა ქართველთა ზედა მთავრობაჲ მისი [სრულად »»]
უსაყვედურა = თავი XXX ; ხოლო ნეტარმან გრიგოლ დაიღუაწა სული მის და დიდებაჲ შეწირა ღმრთისა, რომელმანცა მოჰმადლა მა კეთილად მსახურებაჲ დედისა თჳისისაჲ და სრულიად კურთხევაჲ მისგან მიიღო. ; [სრულად »»]
სახნავ-სათესი ადგილი = თავი XI ; ხოლო სანატრელი და სასწაულთა მიერ შემკული დედაჲ ფებრონია მოიწია სამცხით და დაემკჳდრა მერეს შინა. და ღირსად-ცხორებისა და სულიერად განგებისა მისისა არა იყო [სრულად »»]
მალე = თავი XIII ; რამეთუ ვიდრე მოსლვადმდე გრიგოლ მწყემსისა მის კეთილისა მჴეცთაგან უხილავთა ლტოლვილნი მცირედნი იგი ცხოვარნი ქრისტჱსნი განბნეულ იყვნეს თითოჲ, ანუ თუ ორ-ორი, სივრცესა მას [სრულად »»]
დიდებული, მთავარი = თავი IX ; და მათ ჟამთა მფლობელი იყო ამათ ქუეყანათა ღმრთის-მსახური ჴელმწიფჱ დიდი ბაგრატუნიანი - აშოტ კურაპალატი, კეთილად მორწმუნჱ, რომლისა გამო დაემტკიცა ქართველთა [სრულად »»]
დალოცა = თავი XXIX ; არამედ აწ კუალად ნეშტი იგი პირველი განვაახლოთ . რამეთუ რაჟამს განდიდნა სახელი ნეტარისა მამისა გრიგოლისი და მიიწია ქართლად და [სრულად »»]
ქრისტემ აკურთხოს = თავი XXVIII ; ამისა შემდგომად მამისა გრიგოლისთჳს ზრახვა - ყვეს ეპისკოპოსისა მის თანა წმიდათა მამათა , რაჲთა დაადგინონ გრიგოლ [სრულად »»]
ფსალმუნის დასასრული = თავი XVII ; მაშინ იერუსალჱმით მოიწია კაცი, რომელმან მოართუა საბა-წმიდისა განგებაჲ და წერილი. ხოლო ნეტარმან გრიგოლ მას ჟამსა განაწესა წესი თჳსისა ეკლესიისაჲ და [სრულად »»]