როცა მივიდნენ = თავი XV ; და ვითარცა მოიწინეს მახლობელად იშხანსა, გამოეცხადა ღმრთისა მიერ ნეტარსა გრიგოლს და ღირსსა საბას იშხნისა პირველი დიდებულებაჲ, დაბასა მისსა, წმიდანი ეკლესიანი. [სრულად »»]
როცა მივიდა = თავი XI ; ხოლო სანატრელი და სასწაულთა მიერ შემკული დედაჲ ფებრონია მოიწია სამცხით და დაემკჳდრა მერეს შინა. და ღირსად-ცხორებისა და სულიერად განგებისა მისისა არა იყო საზღვარ. [სრულად »»]
რომ მიხვალ = თავი LXXVIII ; ხოლო მათ გულისჴმა - ყვეს ჟამი იგი მიცვალებისა მისისაჲ ამიერ სოფლით . წმიდანი მამანი შემოკრბეს ჟამსა მას დროჲსა დღისა [სრულად »»]
მოეშვა, შეეშვა = თავი LXIX ; ხოლო ნეტარი მამაჲ გრიგოლ თჳსით აგარაკით მარტოჲ შთამოვიდოდა ხან ც თას . დიდებაჲ მის ზედა იხილა კაცმან მან და ფრიად [სრულად »»]
მძიმედ გახდები ავად = თავი LVI ; არამედ ადარნერსე ჴელმწიფესა უფროჲსი ვნებაჲ შეამთხჳა მტერმან , რომელიცა იყო ძჱ აშოტ კურაპალატისაჲ . რამეთუ შესმენითა [სრულად »»]
მათთან მივიდა = თავი XXVI ; მას ჟამსა ნეტარსა გრიგოლს გულმან უთქუა ჴსენებაჲ საბან იშხნელისაჲ და აუწყ ა პირველყოფილი ღმრთისმსახურსა კურაპალატსა . ხოლო [სრულად »»]
მივიდნენ წინამძღვარ გიორგისთან = თავი VI ; მას ჟამსა იყო ვინმე ბერი ხანძთას მარტო დ მყოფი კაცი , მართალი და წმიდაჲ , რომლისა სახელი ჴუედიოს . ; მას ჟამსა მოიწია ხანძთად სათნოჲ [სრულად »»]
გაგზავნილი = თავი XXVI ; მას ჟამსა ნეტარსა გრიგოლს გულმან უთქუა ჴსენებაჲ საბან იშხნელისაჲ და აუწყ ა პირველყოფილი ღმრთისმსახურსა კურაპალატსა . ხოლო მას [სრულად »»]
მივიდა =; თავი LV ; ხოლო ჟამთა ამის წმიდისათა ჴელმწიფემან აშოტ კურაპალატმან დაიპყრნა მრავალნი ქუეყანანი და აღაშ ე ნა ციხ ე არტანუჯისაჲ საცხორებელად [სრულად »»]
ქართლამდე მიაღწია = თავი XXIX ; არამედ აწ კუალად ნეშტი იგი პირველი განვაახლოთ . რამეთუ რაჟამს განდიდნა სახელი ნეტარისა მამისა გრიგოლისი და მიიწია [სრულად »»]
მივიდეს იერუსალიმში = თავი XLII (2) ; ამისა შემდგომად რაჟამს ესმა გუარამ ჴელმწიფესა მოსლვაჲ ნეტართაჲ მათ , მოეგება წინა სიხარულით და მოიკითხნა სიმდაბლით . [სრულად »»]
დიდი (მოღვაწე) გახდება = თავი XXIII ; და მგზავრ სლვასა მათსა ჰრქუეს ნეტარსა გრიგოლს სანატრელთა მათ თე ვ დორე და ქრისტეფორე : „ წმიდაო მამაო , ჟამსა მას [სრულად »»]
მაქვს = თავი XXIV ; მას ჟამსა ბაგრატ კურაპალატმან ნებითა ღმრთისაჲთა და ნებითა ძმათა თჳსთაჲთა და ბრძანებითა ბერძენთა მეფისაჲთა მოიღო კურაპალატობაჲ [სრულად »»]
მის ნაცვლად = თავი XIV ; და ვითარცა მოიწინეს ტაოს , ესმა მუნ მყოფთაგან კაცთა , ვითარმედ აშოტ კურაპალატი მოიკლა და მის წილ ჴელმწიფებენ ძენი მისნი . მაშინ ტკივილისა ცრემლითა [სრულად »»]
დაემშვიდობა = თავი XLII (2) ; ამისა შემდგომად რაჟამს ესმა გუარამ ჴელმწიფესა მოსლვაჲ ნეტართაჲ მათ , მოეგება წინა სიხარულით და მოიკითხნა სიმდაბლით . და [სრულად »»]