= თავი II ; დიდთა მათ მეუდაბნოეთა კლარჯეთისა დიდებულთა უდაბნოთა შინა პირველად დამკჳდრებულთა მათ წმიდათა მამათა , ღირსად ცხორებულთა , სიმჴნჱ მოთმინებისაჲ და სიწმიდით შრომაჲ უფლისა [სრულად »»]
= თავი XX ; და რაჟამს ცნა ნეტარმან გრიგოლ წარსლვაჲ თეოდორ ე სი და ქრისტეფორ ე სი , შეწუხნა ფრიად და თანაწარიყვანნა ოთხნი ძმანი და წარვიდა ძიებად კრავთა მათ რჩეულთა მწყემსი იგი კეთილი [სრულად »»]
= თავი XXI ; მაშინ მამამან გრიგოლ , სარწმუნოებისაებრ მეფისა , აღაშ ე ნა მონასტერი და უწოდა სახელი მისი უბჱ , და ილარიონ ვინმე იერუსალჱმით მოსრული , [სრულად »»]
= თავი XXIV ; მას ჟამსა ბაგრატ კურაპალატმან ნებითა ღმრთისაჲთა და ნებითა ძმათა თჳსთაჲთა და ბრძანებითა ბერძენთა მეფისაჲთა მოიღო კურაპალატობაჲ ნაცვალად [სრულად »»]
= თავი XXV ; მაშინ სიხარულით უბრძანა ბაგრატ კურაპალატმან შჱნებაჲ მისი და მისცა ყოველივე საჴმარი საშჱნებელად . და რაჟამს მივიდა ნეტარი მამაჲ გრიგოლ [სრულად »»]
= თავი XXVI ; მას ჟამსა ნეტარსა გრიგოლს გულმან უთქუა ჴსენებაჲ საბან იშხნელისაჲ და აუწყ ა პირველყოფილი ღმრთისმსახურსა კურაპალატსა . ხოლო მას ვითარცა [სრულად »»]
= თავი XXVII ; არამედ აწ კუალად პირველსავე სიტყუასა მივიდეთ , რამეთუ ნეტარი მამაჲ ჩუენი გრიგოლ პიტივ - ცემულ იყო ზეგარდამო ღმრთისა მიერ და ჟამთა [სრულად »»]
= თავი XXVIII ; ამისა შემდგომად მამისა გრიგოლისთჳს ზრახვა - ყვეს ეპისკოპოსისა მის თანა წმიდათა მამათა , რაჲთა დაადგინონ გრიგოლ არქიმანდრიტად ყოველთა [სრულად »»]
= თავი XXIX ; არამედ აწ კუალად ნეშტი იგი პირველი განვაახლოთ . რამეთუ რაჟამს განდიდნა სახელი ნეტარისა მამისა გრიგოლისი და მიიწია ქართლად და ესმა [სრულად »»]