= თავი VII ; ამისა შემდგომად ჰრქუა ნეტარსა გრიგოლს: „ნეტარო კაცთა შორის, არს მახლობელად ჩუენსა ქუაბი მცირე, წარმიყვანე მუნ შენ და ძმათა შენთა, რაჲთა ნეშტი დღეთა ჩემთაჲ მას შინა [სრულად »»]
= თავი LXX ; და მო - ხოლო - იწია კაცი , რომელი ეტყოდა კაცთა მათ : „ ნუღარა იკადრებთ დარღუევად დიდებულსა ხანცთასა , რამეთუ დამარღუეველი მაგისი მოკუდა “. [სრულად »»]
= თავი LXXI ; ხოლო ნეტარი ესე კაცი ღმრთისაჲ მამაჲ გრიგოლ , ნებისა ქრისტ ე სისა სამკჳდრებელი , სასწაულთა მოქმედი დიდებული , ფრიად გარდარეულად დაბერდა , [სრულად »»]
= თავი LXXII ; ხოლო დღეთა მათ მოხუცებულებისა მისისათა იყო რაჲ შატბერდს , ზრუნვაჲ აქუნდა ძმათა მათ მკჳდრთა ხან ც თისათა , რამეთუ ესმა , ვითარმედ [სრულად »»]
= თავი LXXIV ; მაშინ ევედრებოდა ნეტარსა მას მღდელი ვინმე დაყუდებით მყოფი , რაჲთა იშ ე ნოს ეგ უ ტერი ჟამისსაწირავად სენაკსა თჳსსა . ხოლო წმიდამან მან [სრულად »»]
= თავი LXXVI ; და ვითარცა განთენა მშჳდობისა სადგურთა მათ , ურთიერთას მშჳდობაჲ დაუტევეს და წარვიდა მამაჲ მაკარი ოპიზად , . ხოლო მამაჲ გრიგოლ და [სრულად »»]