(ნამარხულევს) // ნამარხულევი: ვინც იმარხულა იხ.პირობითი ნიშნები =სასკოლო ორთოგრაფიული ლექსიკონი /არნ. ჩიქობავას სახ. ენათმეცნ. ინ-ტი, შოთა რუსთაველის ეროვნ. სამეცნ. ფონდი ; [სრულად »»]
და არა ნამარხულებს (= მარხვის შემდეგ) იხ.პირობითი ნიშნები =სასკოლო ორთოგრაფიული ლექსიკონი /არნ. ჩიქობავას სახ. ენათმეცნ. ინ-ტი, შოთა რუსთაველის ეროვნ. სამეცნ. ფონდი ; [სრულად »»]
ვინც იმეცადინა =სასკოლო ორთოგრაფიული ლექსიკონი /არნ. ჩიქობავას სახ. ენათმეცნ. ინ-ტი, შოთა რუსთაველის ეროვნ. სამეცნ. ფონდი ; [ავტ.-შემდგ.: შუქია აფრიდონიძე, იამზე გაგუა, თამარ [სრულად »»]
ადგილი, სადაც ადრე ვინმე ესახლა (არქეოლოგებმა აღმოაჩინეს ბრინჯაოსა და შუა საუკუნეების ეპოქის ძველი ნამოსახლარი) – ნასახლარი (სადაც წინათ სახლი იყო, სახლის ნანგრევები: ნასახლარზე ბალახი [სრულად »»]
და არა ნამოქმედი იხ.პირობითი ნიშნები =სასკოლო ორთოგრაფიული ლექსიკონი /არნ. ჩიქობავას სახ. ენათმეცნ. ინ-ტი, შოთა რუსთაველის ეროვნ. სამეცნ. ფონდი ; [ავტ.-შემდგ.: შუქია [სრულად »»]