ლექსის დასაწყისის შემთანხმებელი რითმები მაგ: „ახმეტელი ქალი ვიყავ, ახ, ნეტავი მეო...“ – (ხალხური) იხ. აგრეთვე: რითმა =გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X [სრულად »»]
მხატვრული ნაწარმოების ცალკეული ნაწილების თემათა ჯგუფი ერთობის ძალის მნიშვნელობა „ვეფხისტყაოსნის” ძირითადი თემაა, ხოლო როსტევანის გამეფება, ტარიელის ნახვა, ნესტანის გატაცება, ქაჯეთის [სრულად »»]
ორმარცვლიანი ტერფი, რომელთაგან პირველი უმახვილოა და მეორე მახვილიანი იამბოს ბერძნულად ნიშნავს სროლას, ტყორცნას, განმგმირავ ლექსს. მის წარმოშობას უკავშირებენ აგრეთვე ბერძენთა [სრულად »»]
მცირე ზომის ალეგორიული ფორმისა და დიდაქტიკური ხასიათის სიუჟეტიანი ნაწარმოები. მაგ: სულხან–საბა ორბელიანის არაკი „კუ და მორიელი”. „ერთი კუ და ერთი მორიელი დაძმობილდნენ. [სრულად »»]
მხატვრულ ნაწარმოებში განსახიერებული მსოფლმხედველობის ძირითადი, არსებითი პრინციპი . „იდეა” ბერძნული სიტყვაა და ნიშნავს ცნებას, წარმოდგენას, რომელიც ასახავს სინამდვილეს ადამიანის [სრულად »»]
ლიტერატურული ნაწარმოები, რომელშიც ავტორი გვიხატავს ადამიანთა უბრალო, მშვიდობიან და კმაყოფილ ცხოვრებას. სახელწოდება „იდილია” წარმოსდგება ბერძნული სიტყვიდან და ნიშნავს პატარა სურათს. ეს [სრულად »»]
სიტყვათა თანმიმდევრობის შეცვლა წინადადებაში. ინვერსიის ან სიტყვათა გადაჯგუფების მხატვრული მნიშვნელობა იმაში მდგომარეობს, რომ ეს ხერხი მკითხველს ყურადღებას ამახვილებინებს საგნის ან [სრულად »»]
უცხო ენიდან შემოსული სიტყვები: პაციფიზმი, ტრანსპორტი, ფლორა, ფაუნა, პარლამენტი, ასტრონომია, სტუდენტი, პროფესორი, არგუმენტი და სხვ. ◊ უცხო ენით დაწერილი, ან გამოთქმული [სრულად »»]
დაცინვის მიზნით, შებრუნებული მნიშვნელობით აზრის გამოთქმა. ზოგჯერ, როდესაც მახინჯად გვეჩვენება, ან მიგვაჩნია რაიმე მოვლენა, დაცინვის გამოსახატავად ჩვენ ვამბობთ: „მშვენიერია”. როდესაც არ [სრულად »»]
ისეთი ხასიათის რომანი, რომელიც გვიხატავს ამა თუ იმ ისტორიულ ეპოქას . მთავარი ყურადღება ექცევა ავტორის თვალსაზრისით საინტერესო წარსულის რომელიმე ეპიზოდის გამოსახვას. ისტორიულ [სრულად »»]
კერძო აღწერას უწოდებენ ისეთ აღწერას, რომელიც გვაძლევს წარმოდგენას ერთ საგანზე, გვიხატავს ერთ მოვლენას. მაგ. პალიასტომის ტბის აღწერა ე. ნინოშვილის მოთხრობაში „პალიასტომის ტბა”, ან კიდევ [სრულად »»]
სიუჟეტში მოცემული მდგომარეობა, როცა ჩნდება და ერთმანეთში ინასკვება მიზანი და წინააღმდეგობა, წარმოიშობა კონფლიქტი, რაც, თავის მხრივ, დასაბამს აძლევს მოქმედების შემდგომ განვითარებას. [სრულად »»]
ის ადგილი მხატვრულ ნაწარმოებში, რომელიც გვიხატავს კონფლიქტის დასრულებას და მის შემდგომ შექმნილ ვითარებას. „განდეგილში” ბერის შინაგანი ბრძოლა დამთავრდა განდეგილის სიკვდილით. ამ [სრულად »»]
რითმა, რომელიც წარმოადგენს წინა ტაეპის დამამთავრებელი ბგერების შეერთებას მეორე ტაეპის დასაწყისთან ან პირველი ტაეპის დაბოლოებასთან. მაგ: „ღამემ მოვერცხლილ ძაფების გროვა, [სრულად »»]
XVII-XVIII საუკუნეებში გაბატონებული მიმართულება, რომელთა მიმდევრები ძველი კლასიკოსი მწერლების ნაწერებს უმაღლესი და სრულქმნილი ხელოვნების ნიმუშად თვლიდნენ და ბაძავდნენ მათ. [სრულად »»]
სალექსო სტრიქონის დამთავრებული ნაწილი, საიდანაც რითმა იწყება. კლაუზულა ლათინურად ნიშნავს დასკვნას, დამთავრებას. კლაუზულა ლექსის ტაეპის უკანასკნელი მახვილიანი მარცვალია. მაგ: [სრულად »»]
კომედია ისეთი სასცენო ნაწარმოებია, რომელიც სასაცილო ფორმებში გვიხატავს ადამიანის უარყოფით მხარეებს და რომლის გმირებიც აწარმოებენ ბრძოლას უმნიშვნელო დაბრკოლებებთან. კომედიის მიზანია, [სრულად »»]