კერძო აღწერას უწოდებენ ისეთ აღწერას, რომელიც გვაძლევს წარმოდგენას ერთ საგანზე, გვიხატავს ერთ მოვლენას. მაგ. პალიასტომის ტბის აღწერა ე. ნინოშვილის მოთხრობაში „პალიასტომის ტბა”, ან კიდევ [სრულად »»]
სიუჟეტში მოცემული მდგომარეობა, როცა ჩნდება და ერთმანეთში ინასკვება მიზანი და წინააღმდეგობა, წარმოიშობა კონფლიქტი, რაც, თავის მხრივ, დასაბამს აძლევს მოქმედების შემდგომ განვითარებას. [სრულად »»]
ის ადგილი მხატვრულ ნაწარმოებში, რომელიც გვიხატავს კონფლიქტის დასრულებას და მის შემდგომ შექმნილ ვითარებას. „განდეგილში” ბერის შინაგანი ბრძოლა დამთავრდა განდეგილის სიკვდილით. ამ [სრულად »»]
რითმა, რომელიც წარმოადგენს წინა ტაეპის დამამთავრებელი ბგერების შეერთებას მეორე ტაეპის დასაწყისთან ან პირველი ტაეპის დაბოლოებასთან. მაგ: „ღამემ მოვერცხლილ ძაფების გროვა, [სრულად »»]
XVII-XVIII საუკუნეებში გაბატონებული მიმართულება, რომელთა მიმდევრები ძველი კლასიკოსი მწერლების ნაწერებს უმაღლესი და სრულქმნილი ხელოვნების ნიმუშად თვლიდნენ და ბაძავდნენ მათ. [სრულად »»]
სალექსო სტრიქონის დამთავრებული ნაწილი, საიდანაც რითმა იწყება. კლაუზულა ლათინურად ნიშნავს დასკვნას, დამთავრებას. კლაუზულა ლექსის ტაეპის უკანასკნელი მახვილიანი მარცვალია. მაგ: [სრულად »»]
კომედია ისეთი სასცენო ნაწარმოებია, რომელიც სასაცილო ფორმებში გვიხატავს ადამიანის უარყოფით მხარეებს და რომლის გმირებიც აწარმოებენ ბრძოლას უმნიშვნელო დაბრკოლებებთან. კომედიის მიზანია, [სრულად »»]
(KOMPONERE) ნაწარმოების აგებულება, მისი შემადგენელი ნაწილების განლაგება და ურთიერთშეფარდება. „კომპოზიცია” ლათინურად ნიშნავს აწყობას, აშენებას, შედგენას. ნებისმიერი ლიტერატურული [სრულად »»]
მხატვრული ნაწარმოების შემადგენელ ნაწილი. ნებისმიერი ლიტერატურული ნაწარმოები კომპონენტებისაგან აიგება. რომ ავიღოთ პატარა ლირიკული ლექსი, მაგალითად ი. ჭავჭავაძის, „გაზაფხული”, ისიც კი [სრულად »»]
რითმა, რომელშიც მხოლოდ თანხმოვნებია შეთანხმებული. მაგ: „გარჯა – გიჯობს; სიცხე – საცხობს.” იხ. აგრეთვე: რითმა =გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ. [სრულად »»]
ადამიანთა ტიპები, რომლებიც ერთმანეთს უპირისპირდებიან. გმირი უპირისპირდება ლაჩარს, ძუნწი უხვს, უნებისყოფო მტკიცეს და ა.შ. იხ. აგრეთვე: სინონიმური სახეები =გაჩეჩილაძე, სიმონ. [სრულად »»]
(CULMEN) ლიტერატურული ნაწარმოების ის ნაწილი, სადაც მდგომარეობა ყველაზე უფრო დაძაბული ხდება და წინააღმდეგობა უმაღლეს წერტილს აღწევს (კულმინაცია ლათინურად ნიშნავს მწვერვალს, გუმბათს). [სრულად »»]