ლოგაედური ტაეპით დაწერილი ოცმარცვლიანი ლექსი. სრული შავთელური ტაეპი ორ ათმარცვლიან ან ოთხ ხუთმარცვლიან ტაეპად იყოფა. უფრო ხშირად გვხვდება ათმარცვლიანი არასრული შავთელური ტაეპით [სრულად »»]
თექვსმეტმარცვლიანი ლექსი, რომლის სახესხვაობასაც წარმოადგენს რვამარცვლიანი და ოთხმარცვლიანი ტაეპები, რომლებიც შაირის ზომით დაწერილი სრული სალექსო სტრიქონის ორად და ოთხად დაყოფის შედეგად [სრულად »»]
ლექსი, რომელსაც ტაეპების დასასრულს სხვადასხვა რითმა აქვს. მაგ: „დაჰკრეს ნაღარა, გული შეჰზარა, და მტერთ საომრად ჯარი შეჰყარა, ხმა ნაღარისა, ხმა ეს ბრძოლისა, ვით [სრულად »»]
ყველა ტაეპში ერთგვარი რითმით დაბოლოებული ლექსი. მაგ: „იზარდე, მწვანე ჯეჯილო, დაპურდი, გახდი ყანაო, იკურთხოს მისი მარჯვენა, ვინც გთესა, მოგიყვანაო, დაპურდი, ჩემო ნუგეშო, [სრულად »»]
რითმა, რომელიც შინაგანი ტერფების ან მუხლების დაბოლოებასაც ათანხმებს და იმავდროულად ტაეპების დაბოლოებასაც. მაგ: „სავარგონია, მგონია, ეს სიტყვა გასაგონია, ბაღ–წალკოტისა [სრულად »»]
ადგილი მოქმედების განვითარებაში, რომელიც გამწვავებულ ურთიერთობას გვიხატავს. კულმინაციის გამოყოფა რომ გაგვიადვილდეს წინასწარ უნდა გამოვყოთ დაძაბული მდგომარეობა, რომელსაც გერმანულ [სრულად »»]