A B C D E F H I L N O P S T V W X Y
Ε Λ Μ Ν
Б В О

კა კე კვ კი კლ კო კრ კუ
კოა კოგ კოდ კოლ კომ კონ კოო კოპ კორ კოს კოტ კოშ კოჰ
შერჩეული ტერმინები: 114 გვერდი: 1 / 6
კოალიცია (პოლიტიკური)
ერთობლივი მოქმედებების გატარების მიზნით რამდენიმე პოლიტიკური პარტიის, საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ორგანიზაციის ან მოძრაობის გაერთიანება. ასეთი გაერთიანება შეიძლება მოხდეს, მაგალითად, არჩევნების [სრულად »»]
კოგნიტური
შემეცნებითი იხ. აგრეთვე: კოგნიტური განვითარება, ინტელექტუალური, იმანენტური =განმარტებითი ლექსიკონი/ეროვნ. სასწ. გეგმებისა და შეფასების ცენტრი. - [თბ., 2008]. - 20სმ. [MFN: 76027] ნაწ. [სრულად »»]
კოგნიტური განვითარება
გულისხმობს მოსწავლის აზროვნების, შემეცნებითი თუ განსჯითი უნარებისა და ინტელექტუალური შესაძლებლობების განვითარებას. იხ. აგრეთვე: კოგნიტური, ინტელექტუალური =კოგნიტური განვითარების [სრულად »»]
კოდექსი
(code, codex; codex - წიგნი) განსაზღვრულ (ერთგვაროვან) საზოგადოებრივ ურთიერთობათა მომწესრიგებელ სამართლებრივ ნორმათა სისტემატიზებული კანონი (საქართველოს კანონი „ნორმატიული აქტების შესახებ”, [სრულად »»]
კოდი
(код) ცნებათა, იდეათა, მნიშვნელობათა გამომხატველი პირობითი ნიშნების-სიმბოლოების სისტემა, გამოყენებული სხვადასხვა მიზნით (საიდუმლო ცნობის გადასაცემად, პერფობარათზე ინფორმაციის [სრულად »»]
კოდიფიკაცია და კოდიფიცირება
(codification; codificatio; codex და facio - ვაკეთებ) სამართლის ცალკეული დარგის კანონთა სისტემაში მოყვანა, ერთ კრებულში (კოდექსში) გაერთიანება. იხ. აგრეთვე: კოდექსი =მოხელის სამაგიდო [სრულად »»]
კოდროსი
ატიკის უკანასკნელი ლეგენდარული მეფე, რომელმაც თავი დასდო, რათა ტროელთა შემოსევისაგან ეხსნა თავისი ქვეყანა. იხ. აგრეთვე: პერსონალია, ნადიმი, ტროა =ნადიმი / პლატონი ; ძველი ბერძ. თარგმ. [სრულად »»]
კოლაბორაცია
თანამშრომლობა =ისტორიულ ტერმინთა სასკოლო ლექსიკონი 6–11 [კლასები] / ირინე გეგეჭკორი, ნუგზარ მოლაშვილი ; რედ.: ნუგზარ ბარდაველიძე, ზაზა კვინტრაძე. თბილისი : "ცის ნამის" [სრულად »»]
კოლაბორაციონიზმი
(collaboration – თანამშრომლობა, ერთობლივი მოქმედება) მეორე მსოფლიო ომის პერიოდში: სამშობლოს მტრებთან თანამშრომლობა ფაშისტური ოკუპაციის დროს. იხ. აგრეთვე: კოლაბორაციონისტი =ჭაბაშვილი, [სრულად »»]
კოლაბორაციონისტი
კოლაბორაციონიზმის მომხრე; სამშობლოს მოღალატე, რომელიც თანამშრომლობდა ფაშისტ დამპყრობლებთან მათ მიერ ოკუპირებულ ქვეყნებში. იხ. აგრეთვე: კოლაბორაციონიზმი =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო [სრულად »»]
კოლაფსი
(collapsus – დასუსტებული, დაცემული; Kollaps) ქვეყნის ეკონომიკაში ან სოციალურ ცხოვრებაში მძიმე კრიზისი, რომელსაც ახასიათებს წარმოების დაცემა, ეკონომიკური კავშირ-ურთიერთობების მოშლა, [სრულად »»]
კოლექტივი
(collectivus – კრებითი, შემკრები) ადამიანთა ჯგუფი, ერთობლიობა, რომლებიც ერთ ორგანიზაციაში (საწარმოში) მუშაობენ. ერთი საწარმოს მუშაკთა კოლექტივს, ზოგჯერ შრომით კოლექტივს უწოდებენ. იხ. [სრულად »»]
კოლექტიური არაცნობიერი
(Collective Unconscious) კოლექტიური არაცნობიერის ცნება კარლ გუსტავ იუნგის სახელს უკავშირდება. კოლექტიური არაცნობიერი ეს არის ინდივიდის არაცნობიერი ნაწილი, რომელიც ევოლუციურად არის [სრულად »»]
კოლექტიური უფლებები
(Collective rights) ადამიანის უფლებები ინდივიდუალურია და არა კოლექტიური. ამ უფლებათა სუბიექტი ადამიანია. ამიტომაც არ შეიძლება საუბარი უმცირესობათა უფლებების შესახებ ადამიანის უფლებათა [სრულად »»]
კოლექტიური ცნობიერება
დიურკემის თანახმად, საზოგადოების სულიერი ერთობა, რომელიც არ არის ინდივიდუალური ცნობიერებათა უბრალო ჯამი; კ.ც. არსებობს ინდივიდუუმებისგან დამოუკიდებლად; სოციალური ფაქტების (ადათები, მორალი, [სრულად »»]
კოლექცია
(collectio კრეფა, შეგროვება) ერთგვაროვანი საგნების სისტემატიზირებული კრებული, რომელსაც გააჩნია სამეცნიერო, მხატვრული, ისტორიული მნიშვნელობა (მაგ., მინერალების, მცენარეების, ცხოველების, [სრულად »»]
კოლოიდი
(kolla – წებო, eidos – სახე) ნივთიერება (ცილა, სახამებელი და სხვ.), რომელიც არ კრისტალდება და რომლის ხსნარი არ გადის მცენარეული და ცხოველური წარმოშობის აპკებში. იხ. აგრეთვე: კოლოიდური, [სრულად »»]
კოლოიდური
კოლოიდთან დაკავშირებული. მაგ., ნივთიერების კ. თვისება., კ. მდგომარეობა. კ. ხსნარი - სითხე, რომელშიც შეტივტივებულია უწვრილესი, მაგრამ მოლეკულებზე მსხვილი ნაწილაკები. კ. ქიმია - ფიზიკური [სრულად »»]
კოლოკვიუმი
(colloquium – გასაუბრება) 1. გამოცდის სახეობა ერთგვარი - მასწავლებლის გასაუბრება სტუდენტებთან. 2. კრება, სადაც ისმენენ და განიხილავენ სამეცნიერო მოხსენებებს. =ჭაბაშვილი, მიხეილ, [სრულად »»]
კოლონა
(colonne) 1. შენობაში: მაღალი სვეტი, რომელსაც ეყრდნობა ჭერი, თაღი. 2. ძეგლი სვეტის სახით, რომელიც აღმართულია რაიმე ისტორიული ამბის აღსანიშნავად. 3.სამხ. ისეთი მწყობრი, რომელშიც [სრულად »»]
ციფრული უნივერსალური სასკოლო ლექსიკონი ლექსიკონები
ძირითად გვერდზე 10 საუკეთესოდაგვიკავშირდითLogin გვერდის დასაწყისი
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9