(poiēsis) 1. სიტყვების საშუალებით აზრის ხატოვნად გამოსახვა; სიტყვიერი შემოქმედება, უპირატესად ლექსების სახით. 2. რიტმულად მოწესრიგებული მეტყველება; ლექსები (პროზისაგან განსხვავებით). 3. [სრულად »»]
1. თხრობითი ხასიათის მხატვრული ნაწარმოები ლექსად. 2. ზოგი მუსიკალური ნაწარმოების სახელწოდება. იხ. აგრეთვე: ლიტერატურა, ალეგორია, ნოველა, რომანი, მომენტი, ეპიზოდი, ეპიგრაფი, ტრადიცია, [სრულად »»]
(poiētēs) მწერალი, რომელიც ლექსებს თხზავს. იხ. აგრეთვე: ავტობიოგრაფია, ტრუბადური =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 [სრულად »»]
1. პოეზიასთან ან პოეტთან დაკავშირებული. მაგ., პოეტური შემოქმედება. პოეტური ნიჭი. 2. რაც შემოქმედებით გაქანებას, აღმაფრენას იწვევს; მშვენიერი, მომხიბვლელი, მომაჯადოებელი. იხ. აგრეთვე: [სრულად »»]
ენის გრამატიკული ნორმების დარღვევა ლექსში, გამოწვეული რითმის ან რიტმის საჭიროებით იხ. აგრეთვე: ნადიმი =საბიბლიოთეკო ტერმინების ლექსიკონი/გიორგი გიორგიძე, გურამ კარტოზია; საქ. სსრ [სრულად »»]
(positivus დადებითი) ფოტოგრაფიასა და კინემატოგრაფიაში: სურათი, რომელზედაც (ნეგატივისგან განსხვავებით) გადაღებული საგნის ნათელი და მუქი ადგილები სინამდვილეში არსებულის შესაბამისად არის [სრულად »»]
დადებითად დამუხტული ელექტრული ნაწილაკი, რომლის მასა უდრის უარყოფითად დამუხტული ელექტრონის მასას; დადებითი ელექტრონი. იხ. აგრეთვე: ელექტრონი, ელექტრობა =უნივერსალური ენციკლოპედიური [სრულად »»]
(positio) 1. ვისიმე ან რისამე მდგომარეობა, განლაგება. 2.სამხ. ბრძოლის დროს ჯარების განლაგების ადგილი; სამხედრო მოქმედებათა რაიონი. 3. ჭადრაკში, შაშში: ფიგურების განლაგება თამაშის ამა თუ [სრულად »»]
ზეესისა და ლედას ძეები არიან. იხ. აგრეთვე: არგონავტიკა - წიგნი პირველი – II, ზევსი, კასტორი, დიოსკურები =არგონავტიკა / აპოლონიოს როდოსელი ; ბერძნ. თარგმნა, წინასიტყვ. და განმარტება [სრულად »»]
(polymers მრავალგვარი, poly- ბევრი და -mer ნაწილი) მაღალმოლეკულური მასის ქიმიური ნაერთი, რომლის მოლეკულები შედგება განმეორებადი მრავალრიცხოვანი რგოლებისაგან. პოლიმერი შეიძლება იყოს [სრულად »»]
ლირიული პოეზიისა და ჰიმნების მუზა იხ. აგრეთვე: მუზა, ნადიმი =ნადიმი / პლატონი ; ძველი ბერძ. თარგმ. წინასიტყვ. და კომენ. დაურთო ბ. ბრეგვაძემ. - თბილისი : Carpe diem, 2017
(police; polis) 1. სიცოცხლის, ქონების და სხვ. დაზღვევის მოწმობა. 2. ძველ საბერძნეთში: ქალაქ-სახელმწიფო. იხ. აგრეთვე: ქალაქ-სახელმწიფო =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / [სრულად »»]
(politika) 1. სახელმწიფო და საზოგადოებრივი ხელისუფლების განხორციელების ძირითადი პრინციპები, ნორმები და მიმართულება (უფრო ფართო გაგებით - მთლიანი მოღვაწეობა). 2. საზოგადოებრივი [სრულად »»]
1. პოლიტიკური მოღვაწე.2. საუბ. პოლიტიკური საკითხებით დაინტერესებული ადამიანი. =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 [სრულად »»]
1. პოლიტიკასთან დაკავშირებული. 2. სახელმწიფოებრივი, სამოქალაქო-უფლებრივი. =პოლიტიკური წყობილება. პოლიტიკური უფლებები. პოლიტიკური ეკონომია - მეცნიერება, რომელიც სწავლობს ადამიანთა [სრულად »»]