(privilegium) განსაკუთრებული უფლება, რომელიც მინიჭებული აქვს ვისმე სხვებისაგან განსხვავებით; უპირატესობა. იხ. აგრეთვე: პატრიმონიალური, ჩარტერი =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა [სრულად »»]
პრივილეგირებული იგივეა, რაც პრივილეგიური. იხ. აგრეთვე: პრივილეგია =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და [სრულად »»]
(primitivus – თავდაპირველი, პირველყოფილი) 1. განუვითარებელი, მარტივი მოვლენა იმავე რიგის შემდეგდროინდელ მოვლენებთან შედარებით. 2. უძველესი (მაგ., პირველყოფილი საზოგადოების) ხელოვნების [სრულად »»]
(primitive; primitivus – თავდაპირველი, პირველყოფილი) 1. ადამიანთა საზოგადოების განვითარების ადრეულ საფეხურებთან დაკავშირებული; პირველყოფილი; 2. მარტივი, არართული; 3. ნაკლებად [სრულად »»]
(principium – დასაწყისი, დასაბამი) 1. რომელიმე თეორიის, მოძღვრების, მეცნიერების და მისთ. ძირითადი ამოსავალი დებულება; სახელმძღვანელო იდეა. 2. მოქმედების, ქცევის ძირითადი წესი; რწმენა, [სრულად »»]
(program(me), scheme; programme; programma – საჯარო განცხადება, განკარგულება, ბრძანებულება.) 1. მომავალი მუშაობის, მოქმედების გეგმა; 2. პოლიტიკური პარტიის, ორგანიზაციის ან ცალკეული [სრულად »»]
პროგრამასთან დაკავშირებული. პ. მუსიკა - ინსტრუმენტული მუსიკა, რომელიც შექმნილია გარკვეული თემის ან სიუჟეტის მიხედვით. იხ. აგრეთვე: მანიფესტი, პროგრამა =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო [სრულად »»]
სოფისტი, სოკრატეს თანამედროვე, ავტორი ცნობილი ალეგორიისა „ჰერაკლე ბიწსა და სათნოებას შორის“. ქსენოფონტე, თავის „Memorabilia“, II, 1. იხ. აგრეთვე: ნადიმი, სოკრატე (469-393 ქ.წ.), [სრულად »»]
(productus – შექმნილი) 1. საგანი, ნივთიერება, რომელიც მიღებულია ადამიანის შრომის შედეგად. 2. პროდუქტები - სურსათ-სანოვაგე. 3. ნივთიერება, რომელიც წარმოიქმნება სხვა ნივთიერებისაგან [სრულად »»]
(productio) 1. ერთობლიობა იმ პროდუქტებისა, რომლებიც დაამზადა რომელიმე წარმოებამ, მრეწველობის რაიმე დარგმა ან მთელმა სახალხო მეურნეობამ გარკვეული დროის განმავლობაში. 2. გონებრივი შრომის [სრულად »»]
(provocatio–გამოწვევა) 1. ცალკეული პირის, პირთა ჯგუფების, ორგანიზაციების, სახელმწიფოების წაქეზება ისეთი მოქმედებისათვის, რასაც მოჰყვება მათთვის მძიმე, ზოგჯერ დამღუპველი შედეგები. 2. [სრულად »»]
(prosa) 1. თხრობითი, გაულექსავი ლიტერატურა (რომანები, მოთხრობები და მისთ.). 2. საუბ., გადატ. რაც ჩვეულებრივია, აუცილებელია ცხოვრებაში; ყოველდღიურობა. იხ. აგრეთვე: ბელეტრისტი, [სრულად »»]
პროზაულ ნაწარმოებთა (რომანების, მოთხრობებისა და მისთ.) შემქმნელი მწერალი. იხ. აგრეთვე: ავტორი, ბელეტრისტი =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] [სრულად »»]
პროზელიტი ბერძნული სიტყვაა და მომდინარეობს ძველი აღთქმის ბერძნული თარგმანიდან („სეპტუაგინტადან“). პროზელიტი ბიბლიაში აღნიშნავს იმ ადამიანს, რომელიც არ არის მკვიდრი, ანუ წარმოშობით იუდაელი [სრულად »»]
(. pro - წინ, ნაცვლად, karyon - ბირთვი) უძველესი ორგანიზმები, რომელთაც არ გააჩნიათ კარგად გამოხატული, მემბრანით შემოსაზღვრული ბირთვი. ასეთებია ბაქტერიები, ლურჯ-მწვანე წყალმცენარეები. [სრულად »»]
მარქსისტული ტერმინი, აღნიშნავს კლასს, რომელიც თავს ირჩენს საკუთარი სამუშაო ძალის გაყიდვით, მკაცრად თუ მივუდგებით, პროლეტარიატი არ შეიძლება მივიჩნიოთ მუშათა კლასის (ხელის შრომის მუშაკების) [სრულად »»]
(prologos; пролог) 1. ნაწარმოების შესავალი თავი, რომელიც თხზულებაში გაშლილი მოქმედების წინა ამბავს მოგვითხრობს, გადმოგვცემს ავტორის ჩანაფიქრს ან ისტორიულ – ლიტერატურული ხასიათის ცნობებს 2. [სრულად »»]