დემოს - ხალხი, კრატია - ძალაუფლება. მაშასადამე, დემოკრატიის არსებითი ელემენტი ხალხის ნების უზენაესობა, ამ ნების პოლიტიკურ სუვერენად გამოცხადებაა. „დემოკრატიის დროს ხალხი ერთის მხრივ [სრულად »»]
საზოგადოება, რომლის თითოეული წევრი კანონის წინაშე თანაბარი უფლებებითა და თავისუფლებებით სარგებლობს. მისთვის დამახასიათებელია ხელისუფლების ფორმირებაში ხალხის რეალური მონაწილეობა, მოქალაქეთა [სრულად »»]
(daimon) 1. ქრისტიანულში: ავი სული, ეშმაკი; 2. ბერძნულში: კეთილი ან ავი სული ღვთაება =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. [სრულად »»]
(demonstratio – ჩვენება, დამტკიცება) 1. მასობრივი მსვლელობა, რაიმე საზოგადოებრივ-პოლიტიკური განწყობილების გამოსახატავად. მაგ., საპირველმაისო დემონსტრაცია. საპროტესტო დემონსტრაცია. 2. საჯარო [სრულად »»]
ძველ საბერძნეთში თავისუფალი მოსახლოება, არაპრივილეგირებული ფენები, ხალხი, რომელსაც სამოქალაქო უფლებები გააჩნდა. იხ. აგრეთვე: მირინუსი =წყარო: უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [სრულად »»]
(dumping) საქონლის გაყიდვა უცხოეთის ბაზარზე შინაგანი ბაზრის ფასებთან შედარებით ბევრად იაფად, ზოგჯერ თვითღირებულებაზე ნაკლებადაც (კონკურენტების განდევნის მიზნით); გადასაყარი ექსპორტი. [სრულად »»]
მიწათმოქმედების, მოსავლიანობის, ნაყოფიერების ქალღმერთი იხ. აგრეთვე: არგონავტიკა, არგონავტიკა - წიგნი მესამე – V =არგონავტიკა / აპოლონიოს როდოსელი ; ბერძნ. თარგმნა, წინასიტყვ. და [სრულად »»]
(departement; department) 1. სახელმწიფო დეპარტამენტი - კანონით განსაზღვრული, აღმასრულებელ ხელისუფლებაში დამოუკიდებლად მოქმედი სამთავრობო დაწესებულება, რომელიც ახორციელებს მმართველობით [სრულად »»]
(deputatus – წარგზავნილი) საკანონმდებლო ორგანოს წევრი, რომელიც არჩეულია ან დანიშნულია კანონით დადგენილი წესით. დეპუტატის სტატუსი განსაზღვრულია კონსტიტუციითა და სხვა საკანონმდებლო აქტებით. [სრულად »»]
დიპლომატიური წარმომადგენელი ელჩზე მცირე რანგისა. ერთი სახელმწიფოს მიერ მეორეში წარგზავნილი საგანგებო პირი სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის დავალებით. იხ. აგრეთვე: ელჩი, დიპლომატიური [სრულად »»]
(despot; Despot; despote; despotes – მბრძანებელი, ბატონი) 1. თვითნებობაზე დამყარებული, შეუზღუდავი ძალაუფლების მქონე უმაღლესი მმართველი; 2. თვითნება ადამიანი, რომელიც სხვას აიძულებს მხოლოდ [სრულად »»]
ავტორიტარული რეჟიმის არქაული სახე. სახელმწიფო მმართველობის ორ დამახინჯებულ ფორმას შეესაბამება: არისტოტელეს მიხედვით - ტირანიასა და ოლიგარქიას. სახელმწიფო პირადი მოთხოვნილებების [სრულად »»]
საგარეო პოლიტიკური ქმედება, რომელიც სხვა ქვეყნის წინააღმდეგ სამხედრო ძალით ღია ჩარევის გარეშე ამ ქვეყნის პოლიტიკური სისტემის საფუძვლიან ცვლილებას ითვალისწინებს. დ-ის მიღწევა სამხედრო, [სრულად »»]
უნივერსალური სემანტიკური კატეგორია, რომელიც ენის იერარქიის სხვადასხვა დონეზე (ერთპლანიანი, ანუ ფონემური დონის გარდა) გულისხმობს დანიშნულებითობის შინაარსის გამოხატვას შესაბამისი [სრულად »»]
(destruction; destructio) რისამე ნორმალური სტრუქტურის დარღვევა, მოსპობა. იხ. აგრეთვე: დესტრუქციული, ნორმალური, სტრუქტურა =მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [სრულად »»]
1. დესტრუქციასთან დაკავშირებული. 2. რაც ხელს უშლის შემდგომ მუშაობას, რაიმე შეთანხმების მიღწევას. იხ. აგრეთვე: დესტრუქცია =უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / [სრულად »»]