უმთავრესად ხდება სასწავლო პროცესის დროს ან მშობლებისა და მეურვეების მიერ. გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის ადამიანის უფლებათა კომიტეტმა თავის ზოგად კომენტარში აღნიშნა, რომ სამოქალაქო და [სრულად »»]
პირველი ბავშვთა ომბუდსმენი დაინიშნა ნორვეგიაში 1981 წელს. ომბუდსმენი არის დამოუკიდებელი, არა-პარტიული წარმომადგენელი, სპიკერი, მსაჯი, რომელიც ამოწმებს ასრულებენ თუ არა სამინისტროები და [სრულად »»]
„ყველა ადამიანი 18 წლის ასაკამდე არის ბავშვი თუ სხვა, ამ ბავშვის მიმართ მოქმედი კანონმდებლობით ის არ ითვლება სრულწლოვნად უფრო ადრეულ ასაკში.” (ბავშვის უფლებების კონვენციის I მუხლი) იხ. [სრულად »»]
მიიღო გაერო-ს გენერალურმა ასამბლეამ 1959 წელს. ეს დოკუმენტი, რომელსაც არა აქვს სამართლებრივად მავალდებულებელი ხასიათი, აყალიბებს ათ ზოგად პრინციპს, რომლებიც შემდგომში საფუძვლად დაედო 1989 [სრულად »»]
გაერო-ს ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ ინიციატივას წარმოადგენს ბავშვებთან დაკავშირებულ საკითხებზე მუშაობა. ბავშვის უფლებათა კომიტეტი პირველად 1991 წელს შეიკრიბა. მან დაიწყო სახელმწიფოთა 1989 [სრულად »»]
(ბავშვთა კონვენცია) (მიღებულია 1989 წელს, ხოლო ძალაში შევიდა 1990 წელს): კონვენცია, რომელიც განსაზღვრავს სამოქალაქო, კულტურულ, ეკონომიკურ, სოციალურ და პოლიტიკურ უფლებათა მთელ სპექტრს [სრულად »»]
* 15 წლამდე ასაკის ბავშვების მუდმივი შრომა: * სამუშაო, რომელიც ხელს უშლის ბავშვებს სკოლაში სიარულში * სამუშაო, რომელიც სახიფათოა ბავშვებისათვის და საზიანო მათი ფიზიკური, მენტალური და [სრულად »»]