დიპლომატიური წარმომადგენელი ელჩზე მცირე რანგისა. ერთი სახელმწიფოს მიერ მეორეში წარგზავნილი საგანგებო პირი სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის დავალებით. იხ. აგრეთვე: ელჩი, დიპლომატიური [სრულად »»]
(despot; Despot; despote; despotes – მბრძანებელი, ბატონი) 1. თვითნებობაზე დამყარებული, შეუზღუდავი ძალაუფლების მქონე უმაღლესი მმართველი; 2. თვითნება ადამიანი, რომელიც სხვას აიძულებს მხოლოდ [სრულად »»]
ავტორიტარული რეჟიმის არქაული სახე. სახელმწიფო მმართველობის ორ დამახინჯებულ ფორმას შეესაბამება: არისტოტელეს მიხედვით - ტირანიასა და ოლიგარქიას. სახელმწიფო პირადი მოთხოვნილებების [სრულად »»]
საგარეო პოლიტიკური ქმედება, რომელიც სხვა ქვეყნის წინააღმდეგ სამხედრო ძალით ღია ჩარევის გარეშე ამ ქვეყნის პოლიტიკური სისტემის საფუძვლიან ცვლილებას ითვალისწინებს. დ-ის მიღწევა სამხედრო, [სრულად »»]
უნივერსალური სემანტიკური კატეგორია, რომელიც ენის იერარქიის სხვადასხვა დონეზე (ერთპლანიანი, ანუ ფონემური დონის გარდა) გულისხმობს დანიშნულებითობის შინაარსის გამოხატვას შესაბამისი [სრულად »»]
(destruction; destructio) რისამე ნორმალური სტრუქტურის დარღვევა, მოსპობა. იხ. აგრეთვე: დესტრუქციული, ნორმალური, სტრუქტურა =მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [სრულად »»]
1. დესტრუქციასთან დაკავშირებული. 2. რაც ხელს უშლის შემდგომ მუშაობას, რაიმე შეთანხმების მიღწევას. იხ. აგრეთვე: დესტრუქცია =უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / [სრულად »»]