(φόβος - შიში) აკვიატებული მდგომარეობა, რომელსაც აქვს ზოგიერთი საგნის, ქცევის, ქმედების ან სიტუაციის გადაულახავი შიშის სახე; ფობიის შინაარსს შეიძლება წარმოადგენდეს ყოველდღიური ცხოვრების [სრულად »»]
არესისა და აფროდიტეს ძე. ომის ღვთაების მუდმივი თანამგზავრი. რომში მას პავორი უწოდეს. =ტროას ომში ეხმარებოდა ტროელებს იხ. აგრეთვე: ილიადა, ღმერთი =ბიბლიოვიკი ფობოსი
(foyer - ფოიე) თეატრში, კინოში და მისთ.: დარბაზი, სადაც იმყოფებიან მაყურებლები სანახაობის დაწყებამდე და ანტრაქტებში. სამსახიობო ფოიე - თეატრში: ანტრაქტების დროს მსახიობთა დასასვენებელი [სრულად »»]
(folklore – ხალხის სიბრძნე) ის წესჩვეულებები, სარიტუალო თუ საყოფაცხოვრებო მოქმედებები, ზღაპრები, სიმღერები, ცეკვები, ზეპირი გადმოცემები, ხუმრობები და მითები რომლებიც ამა თუ იმ სოფლის, თემის, [სრულად »»]
(фонд) ბიბლიოთეკის წიგნების და სხვა ბეჭდვითი ნაწარმოებების ერთობლიობა, შედგენილი განსაკუთრებული გეგმის, მიზანდასახულობის შესაბამისად. =საბიბლიოთეკო ტერმინების ლექსიკონი/გიორგი [სრულად »»]
(phōnēma) სამეტყველო ბგერა, როგორც ამა თუ იმ ენის ფონეტიკური სისტემის შემადგენელი ბგერითი ერთეული. იხ. აგრეთვე: გრამატიკა =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და [სრულად »»]
(phōnetikos – ბგერისა) 1. ენათმეცნიერების ნაწილი, რომელიც ენის ბგერით შედგენილობას სწავლობს. 2. ენის ბგერითი შედგენილობა. იხ. აგრეთვე: გრამატიკა =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა [სრულად »»]
ანბანი ამ სიტყვის თანამედროვე გაგებით, პირველად ფინიკიელებმა ჩამოაყალიბეს. ცხადია ფონეტიკური წერის წარმოქმნა უდიდესი პროგრესული ნაბიჯია კაცობრიობის ისტორიაში. ამიერიდან უკვე საჭირო აღარაა [სრულად »»]
(phōnē – ბგერა და logos – მოძღვრება) ენათმეცნიერების ნაწილი, რომელიც სწავლობს ენის ფონემათა სისტემას. იხ. აგრეთვე: გრამატიკა =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და [სრულად »»]
ზღვის ღვთაება. პონტოსისა და გეას ძე. მისი მეუღლე იყო კეტო. გორგოების, გრაიების, ლადონის, ენიოს, პოლემოსისა და ჰესპერიდების მამა. ფორკისისა და ჰეკატეს ძეა სკილა =ზღვის ღვთაება, ზარდამცემი [სრულად »»]
(forma]) 1. საგნის გარეგნული მოხაზულობა; მოყვანილობა. 2. რისამე გარეგნული გამოხატულება, გარეგნული მხარე (შინაარსის საპირისპიროდ). 3. რისამე სახეობა, ტიპი. მაგ., მმართველობის ფორმა. 4. [სრულად »»]
ანალიზური მეცნიერების ერთ–ერთი მიმართულება, განდა XX საუკუნეში.ფორმელისტები, ძველი ნომინალისტების მსგავსად, გამორიცხავდა განსაკუთრებული ლოგიკური და მეთემატიკური ობიექტების არსებობის [სრულად »»]
(formalis – ფორმასთან დაკავშირებული; formal; formel; formal) 1. ოფიციალური, რაიმე ფორმის დაცვით შესრულებული; 2. მხოლოდ ფორმის დამცველი; 3. მოჩვენებით არსებული. იხ. აგრეთვე: [სრულად »»]
წარმოადგენს სტრუქტურულ საგანმანათლებლო სისტემას დაწყებითი სკოლიდან უნივერსიტეტამდე და მოიცავს სპეციალიზირებულ პროგრამებს ტექნიკური და პროფესიული ტრეინინგებისათვის. იხ. აგრეთვე: [სრულად »»]
მიიღება პროფესიული სწავლების განმახორციელებელ აკრედიტებულ საგანმანათლებლო დაწესებულებაში. იგი მოიცავს თეორიულ და პრაქტიკულ სწავლებას, სრულდება შესაბამისი კვალიფიკაციის მინიჭებით და გაიცემა [სრულად »»]
1. ჩამოყალიბება; შედგენა, დაკომპლექტება. 2. ახლად ჩამოყალიბებული სამხედრო ნაწილი. =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - [სრულად »»]
(forte) ძლიერ ხმამაღლა. =მუსიკალური ნაწარმოების შესრულების შესახებ ანტონიმი: პიანო =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - [სრულად »»]
(fortepiano) პიანინოს და როიალის საერთო სახელწოდება. იხ. აგრეთვე: მუსიკა =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. [სრულად »»]
(forum) 1. ძველ რომში: მოედანი, სადაც იმართებოდა სახალხო კრებები და სხვა თავყრილობანი. 2. (გადატ.). ადგილი, სადაც იმართება შეკრება, გამოსვლები, აზრთა გაცვლა-გამოცვლა. 3. ფართო [სრულად »»]