(ყარაჩოხელი) - ძველ თბილისში – წვრილი ვაჭარი ან ხელოსანი (გამოირჩეოდა სიდარბაისლით, დარდიმანდობით). იხ. აგრეთვე: კინტო =უნივერსალური ენციკლოპედიური ლექსიკონი : [3 ტომად] / შეადგინა [სრულად »»]
(kurgan; курга́н; kurhan) გორასამარხის, უმეტესად ხის ოთახი, რომელიც შემდგომ მიწის ბორცვით იფარებოდა. სიტყვა ნაწარმოებია თურქული კურგანიდან რომელიც ითარგმნება როგორც ნაყარი, ბორცვი.[1] [სრულად »»]
(al-qur’ān) წიგნი, რომელშიც გადმოცემულია მუსლიმანური რელიგიის დოგმები და დებულებები, მუსლიმანური მითები და სამართლის ნორმები. იხ. აგრეთვე: რელიგია =ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა [სრულად »»]