(chalifa – ნაცვალი, მოადგილე) უმაღლესი ტიტული მუსლიმანთა ფეოდალური მმართველისა, რომელსაც ეპყრა სასულიერო და საერო ხელისუფლება; ამ ტიტულის მქონე პირი. იხ. აგრეთვე: ხალიფატი, ტიტული, [სრულად »»]
1. ფეოდალურ მუსლიმანურ ქვეყნებში: სახელმწიფო წყობილების სისტემა, სადაც თეოკრატიული ხელისუფლება იყო. 2. არაბების დაპყრობათა შედეგად შექმნილი ფეოდალური სახელმწიფო, რომლის სათავეშიც ხალიფა [სრულად »»]