ამა თუ იმ ეპოქის, ერის, მიმართულების ან ცალკეული შემოქმედების დამახასიათებელ გამომხატველობით ხერხთა, მხატვრულ თავისებურებათა ერთობლიობა, რაც განპირობებულია იდეური, საზოგადოებრივ-ისტორიული [სრულად »»]
ლიტერატურის თეორიის დარგი, რომელიც სწავლობს მხატვრული ენის თავისებურებებს ◊ ენათმეცნიერების დარგი, რომელიც სწავლობს ენის გამომხატველობით საშუალებებს ისტორიულ ტერმინთა სასკოლო [სრულად »»]