 |
 | |
| შერჩეული ტერმინები: 5,233 | გვერდი: 4 / 262 |
- აბოჟირება
- არევ-დარევა, აშლა, დაწიოკება. =„ვინ ხარ? რას დახვალ ღამ-ღუმთა, რას აბოჟირებ სოფელსა?“; „აბოჟირება თუ არი, – შვილი ეწვიოს მშობელსა?“ („მამიდის დანაბარები“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე [სრულად »»]
- აბორგოვებ-ს
- აბორგებს, აღელვებს, აშფოთებს. =კარგ ყმად ვინა ვსთქვათ, ვაქებო, ნათქვამის არა გვრცხვენოდეს,; მსმენლის გულს აბორგოვებდეს, არავის არა სწყენოდეს? („კაი ყმა“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე [სრულად »»]
- აბორიალებ-ს
- ატრიალებს =პირდაპირი ქარი მიბერავს, წვიმასთან ერთად მინდერის მტვერს მაყრის თვალ-წარბში და მაბორიალებს („ოცნება“);; მოაქვს და ნამქერს აგროვებს, ჰაერში აბორიალებს („მამას ელიან ბალღები“);; [სრულად »»]
- აბორჟირებ-ს
- ერთმანეთში რევს, შლის, აწიოკებს. =„ვინ ხარ? რას დახვალ ღამ-ღუმთა, რას აბოჟირებ სოფელსა?“ („მამიდის დანაბარები"). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [სრულად »»]
- აბოწიწკებს:ფეხებს აბოწიწკებს
- ფეხებს განზე აბჯენს, ფეხებს უყრის და ცდილობს, არ წავიდეს. =„ჰაა, ფეხებს ნუ აბოწიწკებ, წამო ჩქარა! “ („მუცელა“, VI). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. [სრულად »»]
- აბჟუნტალებ-ს:თვალებს აბჟუნტალებს
- თვალებს ძლივს ახელს =(დაჭრილი) თვალებს სუსტად-ღა აბჟუნტალებდა და გულსა ჰკლავდა კვნესითა მწარით („ყარსის ბოლოს“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. [სრულად »»]
- აბრუ
- სახელი, პატივი. =სახელი ჩემი და აბრუ აღამაღლეთ ქვეყნის თვალში ქებითა და დიდებითა („დათვი“, II);; აბრუს არ იტეხს; არ იმჩნევს, არ ტყდება.; გოგრას არაყი ემწარა, მაგრამ აბრუს არ იტეხს [სრულად »»]
- აბუეტ-ი
- მიუხვედრელი, ჩერჩეტი. =„ეი, შე აბუეტო, შე ჩურჩუტო, გამოტვინებულო, სადა ხარ?“ („ყორანი“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. რედ. ა. ჩიქობავა]; [სრულად »»]
- აბჯარ-აბგარ-ი
- =შეატყობინა იმათაც საქმის გარემოება, რის გამოც ისინი შეიარაღდნენ აბჯარ-აბგრით („სოფლის სურათები“,7). იხ. აგრეთვე: სხდები-ან:აბჯარ-აბგარში სხდებიან, აბგარ-აბჯარ-ი =ვაჟა-ფშაველას მცირე [სრულად »»]
- აბჯარ-ი
- საომარი იარაღი (შეტევისაც და თავდაცვისაც) =(ივანემ) ტყვეებს დაუხსნა ხელები, მისცა ლეკების აბჯარი (ივ. კოტორ. ამბავი). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [სრულად »»]
- აგამამო!
- ხარის გასამხნევებელი გასარეკი შეძახილი. =„ჰაამო, აგამამო, აბა და ჰა! ჰაჰაჰა!.. და! აბა გაიარეთ..., აბა გააბიჯეთ!“ („ფშავის-ხევი“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი [სრულად »»]
- აგამუჩი
- თხის გასარეკი შეძახილი. =„ნტრიე, ნტრ’იე, ნტრიეეე! ამუჩი, აგამუჩი, შე მუდრეგო, რას ეხეტებ-ებეცები?“ („სცენები“— ფშავლის ცხოვრებიდან). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი [სრულად »»]
- აგდებ-ს:ღუნთს არ აგდებს
- კრინტს არ ძრავს, ხმას არ იღებს. =(ლეინა) ღუნთს კი არ აგდებს, მარტოკა აცმაცუნებდის წვერასა („ივანე კოტორაშვილის ამბავი“, VI). იხ. აგრეთვე: ღუნთი:ღუნთს არ აგდებს =ვაჟა-ფშაველას მცირე [სრულად »»]
- აგებ-ს:ენას აგებს
- ხმას იღებს, ხმას იღებს, ლაპარაკობს. =მინდა, ვიძახო „მიშველეთ“, ვეღარ ვაგებდი ენასა“ („გველის-მჭამელი“, X);; მედიცინის დოქტორობის მძებნელი... ქართულად ჭირით აგებს ენას („სოფ.თიანეთი“ [სრულად »»]
- აგება
- ეგების, იქნებ. =„ერთი ოჯახი მეორის დაბუნდუებასა ნატრობს, რომ აგება იმისი მამულები მე დამრჩესო“ („დარეჯანი“, IV). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. [სრულად »»]
- აგები
- ეგებ. =ეძებდა, აგების გამორიყული, დამრჩვალი კაცი ვიპოვოო („გოჩი“). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. რედ. ა. ჩიქობავა]; ვაჟა-ფშაველას [სრულად »»]
- აგელეგ-ს
- აელვარებს, აკაშკაშებს. =გულს ნუ გაიტეხ, მგოსანო,; ხმალი აგელე ფხიანი („მგოსანს“);; მრავალმა ხმალი აგელა,; მრავალმა — ჭკუა-გონება („მრავალმა ხმალი აგელა“). ◊ სწრაფად არბენს, [სრულად »»]
- აგემაი
- აი, აჰა. =„აკი სტყუიო, ჩემო ძმაო, რო მეუბნებოდით, — აგემაი, თუ ვსტყუი“ („საშობაო მოთხრობა“, — სტუმრები). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი ჭინჭარაულმა ; [მთ. რედ. ა. [სრულად »»]
- აგერა, აგერაი
- აი, აგერ, ნახე, შეხედე; ინდე. =„აგერა ჩვენებ ვაჟები, დედა ენაცვლოსთ მხრებშია“ („გველისმჭამელი.“ IX);; „აგერაი, ცეცხლს ვხედავთ.“ — ვუპასუხეთ ჩვენ („საშობაო მოთხრობა“ —სტუმრები);; „სუ თავი [სრულად »»]
- აგორნიგდები-ან
- ღელდებიან, აიშლებიან. =„ნუ აპგორნიგდებით, ნუ ასჩქარდებით, გულისთქმას სადავე დაუჭირეთ“ („მოკვეთილი“, მოქმ. IV, გამოსვლა. VII). =ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი/ შეადგინა ალექსი [სრულად »»]
| ვაჟა-ფშაველას მცირე ლექსიკონი | ლექსიკონები |
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |