მრავალი ფერის გამოყენება ხელოვნებაში, განსაკუთრებით არქიტექტურასა და გამოყენებით ხელოვნებაში, მრავალფერად ღებვისა და ფერადი მასალების გამოყენებით. პოლიქრომიას ბერძნები იყენებდნენ ტაძრის [სრულად »»]
ჩეხური ხალხური ცეკვა, სრულდება წრეში წყვილთა მიერ, ორწილადი ზომის, ცოცხალი ტემპით XIX ს-ში შეიძინა სამეჯლისო ცეკვის მნიშვნელობა =ხელოვნება : მოკლე ენციკლოპედიური ლექსიკონი : მოსწ. / [სრულად »»]
საზეიმო სამეჯლისო ცეკვა-მსვლელობა, პოლონური წარმოშობის. XVI ს-დან გავრცელდა ევროპაში, როგორც სამეფო კარის ცეკვა. სამწილადი ზომის, მკვეთრი პუნქტირებული რიტმით. XVII ს-დან იქმნება „პოლონეზი“, [სრულად »»]
მუსიკალური ნაწარმოები, რომელიც აიგება ხალხური თუ პროფესიული მუსიკის პოპულარული ნიმუშების მელოდიებისაგან. პოპურში გამოყენებული მელოდიები არ ვითარდება, არ იცვლება, მხოლოდ მონაცვლეობს [სრულად »»]
სახვითი ხელოვნების ჟანრი, რომელიც დაკავშირებულია ადამიანის ან ადამიანთა ჯგუფის გამოსახვასთან. გარდა გარეგანი, ინდივიდუალური მსგავსებისა, მხატვარი პორტრეტში გადმოსცემს ადამიანის ხასიათს, მის [სრულად »»]
ძეგლის, ქანდაკების დასადგმელი ამაღლებული საფუძველი. შეიძლება იყოს სხვადასხვა ფორმის. ხშირად სკულპტურული რელიეფებითაც რთავენ კონსტანტინე მერაბიშვილი. შოთა რუსთაველის ძეგლი [სრულად »»]
თავდაპირველად წარმოადგენდა იმპროვიზაციული ხასიათის მცირე შესავალს, რომელიც სრულდებოდა ძირითადი ნაწარმოების წინ. XV ს-დან წარმოადგენს დამოუკიდებელ საკრავიერ პიესას (ორგანისთვის, [სრულად »»]
საკრავიერი მუსიკა, შექმნილი კონკრეტულ თემაზე (სიუჟეტზე), რომელიც, როგორც წესი, მოცემულია სპეციალურ სიტყვიერ განმარტებაში (პროგრამაში) და ნაწარმოების დასათაურებაში. სიუჟეტი შეიძლება იყოს [სრულად »»]
(წინასიტყვა) ლიტერატურული ნაწარმოების შესავალი, რომელიც სიუჟეტის ნაწილს არ წარმოადგენს და მოქმედების განვითარებასთან უშუალოდ არ არის დაკავშირებული. მასში გადმოცემულია გარკვეული თვალსაზრისი [სრულად »»]
რეალური პირი, პიროვნება, რომელიც საფუძვლად უდევს მხატვრული სახის შექმნას. ლიტერატურული გმირის (პერსონაჟის) სახის შექმნის პროცესში მწერალმა შეიძლება, ერთ შემთხვევაში, განაზოგადოს ის ნიშნები, [სრულად »»]
(pointiller წერტილებით წერა) მხატვრული ხერხი ფერწერაში, რომელიც ეყრდნობა ხატვას ცალკეული მკაფიო მონასმებით (წერტილებით ან წვრილი სწორკუთხედების სახით) და ითვალისწინებს მაყურებლის თვალში მათ [სრულად »»]
ნოტების ან წიგნების დასადები დახრილი მაგიდა ან სადგამი მაღალ ფეხზე. მზადდება ხის ან ლითონისაგან. გამოიყენება ორკესტრის, ანსამბლის მუსიკოსების მიერ (პარტიების დასადებად) ან დირიჟორის მიერ [სრულად »»]
ხელოვნების რომელიმე დარგის ნაწარმოებთა ისტორიულად ჩამოყალიბებული ნაირსახეობა, რომელიც გამოირჩევა მხოლოდ მისთვის დამახასიათებელი სტილური ნიშნებით, თემატიკით, გამომსახველობითი საშუალებებით და [სრულად »»]
გამანათებელი აპარატურა, რომელიც დადგმულია სცენის იატაკზე, მის წინა, განაპირა მხარეს; სცენას ანათებს წინიდან და ქვემოდან. თანამედროვე თეატრში რამპა წარმოადგენს საერთო გამანათებელი სისტემის [სრულად »»]
თავისუფალი ფორმის საკრავიერი ნაწარმოები, დაწერილი ხალხურ საცეკვაო და სასიმღერო მოტივებზე. ახასიათებს ცალკეული ეპიზოდების კონტრასტულობა და დასრულებულობა (მაგ., ლისტის „უნგრული რაფსოდიები“). [სრულად »»]
მიმდინარეობა ხელოვნებაში, რომელიც ეყრდნობა სინამდვილის ობიექტურად ასახვას მხატვრული სახეებით. ხელოვნების განვითარების პროცესში რეალიზმმა კონკრეტული ისტორიული ფორმები და შემოქმედებითი [სრულად »»]
საკრავის ან ადამიანის ხმის ბგერითი დიაპაზონის გარკვეულ სიმაღლეზე მყოფი მონაკვეთი. ჩვეულებრივ, განასხვავებენ მაღალ, საშუალო და დაბალ რეგისტრებს. =ხელოვნება : მოკლე ენციკლოპედიური [სრულად »»]
(სასუფეველი) სამგლოვიარო მესა, მრავალხმიანი საგუნდო ნაწარმოები, რომელიც შუა საუკუნეებიდან მოყოლებული სრულდება კათოლიკურ ეკლესიებში. გარდა მესის აუცილებელი ნაწილებისა, რეკვიემს შეიძლება [სრულად »»]
ქანდაკების ერთ-ერთი სახე. მრგვალი ქანდაკებისაგან განსხვავებით, რომელიც შეიძლება დავათვალიეროთ ყოველი მხრიდან, რელიეფი განთავსებულია სიბრტყეზე. მას შეიძლება ჰქონდეს დამოუკიდებელი დაზგური [სრულად »»]