გერმანული და ავსტრიული ხალხური ცეკვებიდან წარმოშობილი წყვილთა სამეჯლისო ცეკვა, XVIII ს-დან გავრცელდა ევროპის ქვეყნების ქალაქურ ყოფაში. ზომიერად სწრაფი, სამწილადი ზომით, განსაკუთრებული [სრულად »»]
ლითონის ჩასაბერი საკრავი. პირველად ორკესტრში გამოყენებულ იქნა XVII ს-ში. გამოირჩევა ხმოვანების რბილი ტემბრით. წარმოადგენს სპირალისებურად დახვეულ გრძელ ვიწროყელიან მილს, რომელიც ბოლოში [სრულად »»]
ბალეტში - ტექნიკურად რთული, კომპოზიციურად გაშლილი კლასიკური სოლო ცეკვა; ◊ მუსიკაში - მელოდიის ან მისი თანხლების სახეცვლა. პროფესიულ მუსიკაში XVI ს-დან ჩამოყალიბდა მუსიკალური [სრულად »»]
ავსტრიაში XVIII ს. მეორე ნახევარში განმანათლებელთა იდეების ზეგავლენით ჩამოყალიბებული მუსიკალური მიმართულება. მისი თვალსაჩინო წარმომადგენლები არიან ფრანც იოზეფ ჰაიდნი, ვოლფგანგ ამადეუს [სრულად »»]
ხემიანი სიმებიანი საკრავი. უკრავენ ხემით ან თითების გამოკვრით. ვიოლინოს კლასიკური ტიპი შეიქმნა XV ს. იტალიასა და საფრანგეთში. XVI-XVIII სს-ის იტალიაში ჩამოყალიბდა ვიოლინოს ოსტატთა (ანდრეა [სრულად »»]
დეკორატიული ხელოვნების ნაწარმოები, შესრულებული ფერადი მინის ან ისეთი მასალისაგან, რომელიც ატარებს სინათლეს. ვიტრაჟებს იყენებენ ფანჯრების, მინის კარების, აგრეთვე გამჭვირვალე ტიხრების [სრულად »»]
მსუბუქი შინაარსის კომედია მუსიკის თანხლებით შესრულებული კუპლეტებით. ჩაისახა XVIII საუკუნეში, საფრანგეთში. XIX ს. გავრცელდა მთელ რიგ ქვეყნებში =ხელოვნება : მოკლე ენციკლოპედიური [სრულად »»]
უტექსტო სავარჯიშო ან ეტიუდი ხმისათვის. სრულდება ხმოვან ბგერებზე და ემსახურება ვირტუოზული ვოკალური ტექნიკის გამომუშავებას. =ხელოვნება : მოკლე ენციკლოპედიური ლექსიკონი : მოსწ. / [სრულად »»]
მუსიკალურ-საშემსრულებლო ხელოვნების სახეობა, დაფუძნებული სასიმღერო ხმის საშუალებით მუსიკალური ნაწარმოების შინაარსის გადმოცემაზე. ვოკალური ხელოვნება ფართოდ გამოიყენება როგორც საკონცერტო [სრულად »»]