აღდგინება, ადგინება

1. „აღდგენა“, „აღმართება“, „განკრთომა“; აყენება, „წყება“, აღძვრა; დაყენება (ი. ა.)
   იხ. აგრეთვე: აღდგენა, განკრთობა, დგინება, აღმადგინებელი, აღნადგინები, სიტყჳსა აღდგინება, აღმართება, ამართება, წყება
2. აყენება; მკვდრეთით აყენება, მკვდრის გაცოცხლება აღძვრა ვინმეს წინააღმდეგ, ამხედრება (ი. ი.)
3. აღდგენა, განგრძობა; მიცემა; გაჩენა, შექმნა (ი. ი.)
4. სარგებლის (პროცენტის) მოტანა (ი. ი.)
   წყარო: ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ. იმნაიშვილისა და სხვა ავტორთა ლექსიკონური წყაროების მიხედვით / [შემდგ. გრიგოლ რუხაძე ; რედ. გვანცა კოპლატაძე ; დაიბეჭდა სრ. საქ. კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II ლოცვა-კურთხევით]. - თბ. : საქ. საპატრიარქოს გამ-ბა, 2008 (გამ-ბა "სამშობლოს" სტ.). - 452გვ. ; 20სმ.. - ეძღვნ. წმ. ილია მართლის დაბადების 170 წლისთავს. - ბიბლიოგრ.: გვ. 6. - ISBN 99940-852-4-7, 2000ც.