საძიებო მოთხოვნა: აღსასრული ლექსიკონებში ნაპოვნი: 7 ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი (7) - აღსასრული
- „მოსრულება“; „უკუანაჲსკნელი“, „ოხჭნება“, „უხჭნება“, ბოლო (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: აღსრულება, სრული ◊ ბოლო, დასასრული (ი. ი.) ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800…
- აღსრულება
- „აღვსება“, „განსრულება“, „დასრულება“, შესრულება, გათავება, ქმნა. „მოკუდომა“, „სიკუდილი“, „დასრულება“, გარდაცვალება, მოსპობა (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: აღმასრულებელი, აღუსრულებელი,…
- დასასრული
- „დასრულება“, „უკუანაჲსკნელი“, ბოლო, აღსასრული, კიდე, წვერი (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: დასრულება, მოკლედასასრული, სრული =ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა :…
- მოსრულება
- „მოსრვა“, „აჴოცა“, „მოჴოცა“, „დასრულება“, მოთავება, მოლევა, დაბოლოება. „აღსასრული“, „მოწყუედა“ (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: სრულება, სრული =ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800…
- ოხჭანი
- ბოლო, აღსასრული (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: უოხჭნო =ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ. იმნაიშვილისა და სხვა ავტორთა…
- ოხჭნება, უხჭნება
- „აღსასრული“ (ი. ა.) იხ. აგრეთვე: უხჭნება =ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ. იმნაიშვილისა და სხვა ავტორთა…
- უკუანაჲსკნელი
- უკანა, ბოლო, „უკუანა“, „დასასრული“, „აღსასრული“, უკანასკნელი (ი. ა.) =ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ.…
|