აღძრვა

1. ამოძრავება, მიმართვა, წაქეზება, სურვილის, წადილის, მისწრაფების მიცემა
2. სურვილი, წადილი, მისწრაფება
   იხ. აგრეთვე: წადილი
3. ძვრა, შეძვრა; სასტიკი ღელვა
   იხ. აგრეთვე: ტრვა
4. შეწუხება, გარჯა
5. ამხედრება, აჯანყება, წინააღმდეგ გამოსვლა; წაქეზება, ფეხზე დაყენება (ი. ი.)
6. „აღშფოთება“, აღმრღუევა, „აღრღუევა“, „შერყევა“; „ბირება“; აღელვება; ამოძრავება; დაძვრა; მიმართვა; აჯანყება. „შფოთი“, „ოხრა“, არეულობა, რყევა (ი. ა.)
   იხ. აგრეთვე: ოხრა, აღშფოთება, აღრღუევა, შერყევა, ბირება, აღელვება, შფოთი, ოხრა, რყევა
   წყარო: ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ. იმნაიშვილისა და სხვა ავტორთა ლექსიკონური წყაროების მიხედვით / [შემდგ. გრიგოლ რუხაძე ; რედ. გვანცა კოპლატაძე ; დაიბეჭდა სრ. საქ. კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II ლოცვა-კურთხევით]. - თბ. : საქ. საპატრიარქოს გამ-ბა, 2008 (გამ-ბა "სამშობლოს" სტ.). - 452გვ. ; 20სმ.. - ეძღვნ. წმ. ილია მართლის დაბადების 170 წლისთავს. - ბიბლიოგრ.: გვ. 6. - ISBN 99940-852-4-7, 2000ც.