1. ქართულ გრამატიკაში ზმნის პირის ნიშანთა შექცევითი ხმარება - რეალური სუბიექტი გამოხატულია ობიექტის პირის ნიშნით, ხოლო რეალური ობიექტი - სუბიექტის პირის ნიშნით (მაგ., "ვ-ა-კეთებ", მაგრამ "მ-იკეთებია").
2. ლიტ. წინადადებაში სიტყვათა ჩვეულებრივი რიგის შეცვლა სტილისტიკური მიზნით.
3. ატმოსფეროს ჰაერის ტემპერატურის მატება (ნაცვლად კლებისა) ქვევიდან ზედა ფენებისაკენ.
4. ქიმ. რთული შაქრების დაშლა მარტივ შაქრებად მჟავებისა და ფერმენტების გავლენით.
წყარო: ჭაბაშვილი, მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / შეადგინა [და წინასიტყვ. დაურთო] მიხეილ ჭაბაშვილმა. - მე-3 შესწ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1989. - 600გვ. ; 16სმ.. - სახელთა საძიებელი: გვ. 63-68. - 5მ., 10000ც.[MFN: 2749]