კუალად

1. ძვ.
   კვლავ, ისევ. (წმიდამან ნინომ კუალად მიჰხედნა და იხილნა მთანი ჩრდილოჲსანი (ნინო) წმ. ნინო

   " ნუუკუე კუალად განგდრიკონ შენ სარწმუნოებისაგან ქრისტჱსისა " (ჰაბო)

   " ნებითა ღმრთისაჲთა და ლოცვითა მათითა კუალად მოიწიო ადგილსა ამას წმიდასა " (გრიგოლ ხანძთელი) გრიგოლ ხანძთელი

2. კიდევ, აგრეთვე. (კუალად იყვნეს მათვე ადგილთა მწყემსნი ცხოვართანი (ნინო)
3. მაგრამ, მეორე მხრივ, ამას გარდა, არა და, ამასთან ერთად, " მნებავს ქებად შენდა, ყოვლად-ქებულო ქრისტჱს მოწამეო, არამედ ვერ ვიკადრებ, რამეთუ უფროჲს გონებისა ჩემისა აღმაღლდა ქებაჲ სათნოებათა შენთაჲ. და კუალად მეშინის მე დადუმებად " (ჰაბო)
   იხ. აგრეთვე: იესო ქრისტე მაცხოვარი, საბანისძე იოანე, წმ. ნინო, ხანძთელი გრიგოლ (759-861)
   წყარო: ქართული ენის სასკოლო განმარტებითი ლექსიკონი / თამარ ბეროზაშვილი ; [სამეცნ. რედ. ავთანდილ არაბული] ; ენათმეცნ. ინ-ტი. - [1-ლი გამოც.]. - თბ. : დიოგენე, 2007