1 2 3 4 5 6 7 8 9

ვა ვბ ვდ ვე ვზ ვთ ვი ვლ ვმ ვნ ვპ ვს ვტ ვუ ვქ ვყ ვშ ვჩ ვც ვძ ვწ ვჭ ვხ ვჯ ვჰ
ვეა ვებ ველ ვემ ვერ ვეუ ვეღ ვეშ ვეც ვეჭ

ვერას გითხრობს

ვერაფერს გეტყვის
 
15. ნესტანისაგან ტარიელის ხმობა

397

(ა) „დღესა ერთსა საწოლს მოვე მეფისა სრით წამოსრული,
(ბ) ვჯე და მასვე ვიგონებდი, არ მიეცა თვალთა რული;
(გ) წიგნი მქონდა საიმედო, ამად ვიყავ მხიარული;
(დ) კარის მცველმან მონა იხმო, უთხრა საქმე დაფარული.

398

(ა) „მონააო ასმათისი“, საწოლს ვუთხარ შემოყვანა.
(ბ) მოეწერა: „გიბრძანებსო", ვისი მესვა გულსა დანა.
(გ) ლხინმან ბნელი განმინათლა, ამიფოლხვა ჯაჭვთა მანა,
(დ) წავე, მონა წავიტანე, რამცა ვუთხარ ამისთანა!

399

(ა) „ბაღჩა შევვლე, არა დამხვდა კაცი ჩემი მოუბნარი;
(ბ) ქალი წინა მომეგება მხიარული, მოცინარი,
(გ) მითხრა: „ვაშად ამოგიღე, არ გასვია გულსა ნარი,
(დ) მოდი, ნახე ვარდი შენი უფრჭვნელი და დაუმჭნარი“.

400

(ა) „ამიგდო ქალმან ფარდაგი მძიმე თავისა ძალითა,
(ბ) სადა დგა კუბო შემკული ბალახშითა და ლალითა;
(გ) შიგან ჯდა იგი პირითა მზისაებრ ელვა-მკრთალითა,
(დ) მე შემომხედნის ლამაზად მის მელნის ტბისა თვალითა.

401

(ა) „დიდხან ვდეგ და არა მითხრა სიტყვა მისსა მონასურსა,
(ბ) ოდენ ტკბილად შემომხედნის ვითამცა რა შინაურსა;
(გ) ასმათ უხმო, მოიუბნეს; ქალი მოდგა, მითხრა ყურსა:
(დ) „აწ წადიო, ვერას გითხრობს“, მე კვლა მიმცა ალმან მურსა.

402

(ა) „ასმათ გამომყვა, წამოვე, ფარდაგი გამოვიარე,
(ბ) ვთქვი: „საწუთროო, ვის წეღან გული დარმანთა მიარე,
(გ) მაშინ მოგეცა იმედი, ლხინი რად გამიზიარე?
(დ) გულმან გაყრისა სიძნელე კვლა უფრო დამიტია-რე!
იხ. ტაეპის განმარტებანი

403

(ა) „ასმათ ლხინსა მიქადებდა, ჩავიარეთ შიგან ბაღი;
(ბ) მითხრა: „ეგრე წასლვისათვის ნუ გაჩნია გულსა დაღი!
(გ) სიმძიმილთა ერდო დახაშ, სიხარულის კარი აღი;
(დ) სირცხვილი აქვს საუბრისა, მერმე თავსა ჰკრძალავს ლაღი“.

404

(ა) „მე ვუთხარ: „დაო, შენგან ვეჭვ ამა გულისა წამალსა;
(ბ) ზენაარ, სულთა ნუ გამყრი, ამბითა შრეტდი ამ ალსა,
(გ) ჩემ თანა წიგნსა ნუ გასწყვედ შენ ზედა-ზედა მავალსა;
(დ) თუ რას სცნობ ჩემთვის, არა ვეჭვ მე შენგან, არ, დანამალსა“.

405

(ა) „შევჯე, წამოვე, მდიოდა ნაკადი ცრემლთა მილისა;
(ბ) საწოლს შემოვე, ხელ-ქმნილსა ღონე არ მქონდა ძილისა,
(გ) ბროლი და ლალი შევიქმენ მე ულურჯესი ლილისა;
(დ) ღამე მერჩია, მეწადა არ-გათენება დილისა“.

თავი მეთოთხმეტე თავი მეთექვსმეტე
ძირითად გვერდზე 10 საუკეთესოდაგვიკავშირდითLogin გვერდის დასაწყისი
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9