 |
 | |
77
ობოლი და მისი დედა
- უთხრა რუქამ არაკი:
- იყო ერთი ობოლი მარტვილი. რა მოიზარდა, დედას ჰკითხა:
- - დედავ, ყოველს კაცს მამა უვის, მე რად არა მყავს?
- დედამ უთხრა:
- - შვილო, შენცა გყვანდა, მაგრა წყალმან დაარჩო.
- შვილმან უთხრა:
- - მას წყალზე ხიდი არ იდვა, მას ზედ გასულიყო?
- დედამ უთხრა:
- - იდვა, მაგრამ შორს იყო.
- შვილმან უთხრა:
- - ასრე შორს იყო, რომ აქამდის ევლო, ვერ მოუარდა?
- დედას გაეცინა და ეგრე უთხრა:
- - თუ მაგდენი გაესინჯა, არც კი დაირჩობოდა.
- - ეს არაკი ამად მოგახსენე: თუ აგრე სიტყვის მსინჯავი ხარ, მოუწონებელს კაცს რად ეუბნები და აქამდის რად ვერ მოიგონე ჩემი უბრობა?
- აღაღო ლეონ თავისი ბრძნად მოუბარი პირი და ტკბილად მოლაპარაკე ენა, უთხრა ჯუმბერს:
- - ძეო მეფისაო! მარტვილი ხარ, სიტყვის გზას ეძებ და მეტის ნდომით უფრო ჰკარგავ, როგორც იმ მეფეს დაეკარგა, რასაც ეძებდა.
- მეფემ ჰკითხა: როგორ ყოფილაო?
თავი 76 თავი 78
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |