 |
 | |
ხადუმი
საჭურისი, მსახური
- მეფე და მებაღე
- უთხრა პასუხად რუქამ არაკი:
- იყო მეფე ერთი და აქვნდა წალკოტი, ვითა ჰშვენოდა.
- მოვიდა მებაღე და მოახსენა მეფესა:
- - ვარდსა შიგან ბულბულს ბუდე დაუცს.
- მეფემ უბრძანა:
- - არა შერჩეს ბულბულსა მაგისი ქმნა!
- გამოხდა ხანი. მოვიდა მებაღე და მოახსენა მეფესა:
- - ბულბულმან ბარტყნი დაჩიკნა; მოვიდა გველი, ბულბულიც შეჭამა და ბარტყებიცა.
- უბრძანა მეფემა:
- - არცა გველს შერჩეს მაგისი ქმნა!
- კიდევ მოვიდა მებაღე და მოახსენა:
- - შამბსა ვთიბდი და გველი შემომაკვდა, მანგლით დავჭერ.
- უბრძანა მეფემან:
- - არც შენ შეგრჩეს!
- მეფემ დაითხოვნა კაცნი და ჯალაბეურ წალკოტში ლხინი მოინება.
- მებაღე ერთს ხეზე გავიდა და დაიმალა, სცნეს ხადუმთა, პოვეს და მეფეს მოგვარეს. მეფემ სიკვდილი ბრძანა.
- მებაღემ მოახსენა: ვითა ჩვენ არ შეგვრჩა ბრძანებისაებრ შენისა, აღარც შენ შეგრჩეს სიკვდილი ჩემიო!
- გაეცინა მეფესა და აღარ მოკლა.
- - ღვთით, იმედი მაქვს, არც თქვენ შეგრჩესთ ჩემი წახდენა, თვარა ჩემს საქმეს მე ვხედავ, რაც მაცან თავსაო.
თავი 123 თავი 125
 ძირითად გვერდზე | 10 საუკეთესო • დაგვიკავშირდით • Login |  გვერდის დასაწყისი |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |