აცაბაცად

1. წარამარად, უთავბოლოდ. „თვალი ყველას აცაბაცა გაურბოდა“ („ივ“., 1887 წ., N 265).
2. აქეთ-იქეთ. „თვალები აცაბაცა გაურბოდა“.
   წყარო: გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.