ერთი და იმავე ან დამსგავსებული ბგერების გამეორება ლექსის ტაეპში ან ხანაში.
რითმის საშუალებით უფრო იგრძნობა რიტმული ერთეულის (მაგ. ლექსის სტრიქონის) საზღვარი.მაგ:
„აღმართ–აღმართ მივდიოდი მე ნელა,
სერზე შევდეგ, ჭმუნვის ალი მენელა”(აკაკი)
„ჩვენისთანა ბედნიერი ,
განა არის სადმე ერი”–(ილია)
იხ. აგრეთვე: ბოლორითმები,
დაქტილური რითმა,
ვაჟური რითმა,
ზუსტი რითმა,
თავრითმები,
თეთრი ლექსი,
კიბური რითმა,
კლაუზულა,
კონსონანსი,
მაჯამა,
მდიდარი რითმა,
მუხამბაზი,
სტროფი,
ტერცინა,
ფისტიკაური,
ქალური რითმა,
შერეული,
შინაგანი რითმები,
შინაგან–გარეგანი რითმა,
ღარიბი რითმა,
ჯვარედი რითმები წყარო: გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ. სახელმძღვ.. - მე-2 გადამუშ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1977