რითმა, რომლითაც სამზე მეტი (ოთხი, ხუთი, ექვსი და მეტიც) მარცვალია შეთანხმებული.
მაგ:
ოთხმარცვლიანი:
„მე ჯავახეთს რა მიშავდა,
მთვარე იდგა მზესავითა,
კალმახი და ქერის პური,
წინ მეყარა ბზესავითა.“ – (ხალხური)
ხუთმარცვლიანი:
„მასპინძელ კარგად მასპინძლობს,
გულითა მხიარულითა,
მწვანე ქოშები გაცვითა,
მარანში სიარულითა.“ – (ხალხური).
წყარო: გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ. სახელმძღვ.. - მე-2 გადამუშ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1977