ეპიფორა

ტაეპების ერთგვარად დამთავრება.

ეპიფორა არაზუსტი რითმის სახეობაა და მასში იგულისხმება დამსგავსებული ბგერების გამეორება სიტყვის ბოლოში.

მაგ:

„უჰ, რა ხანი გასულა, არ ჩანს ღამე გულშავი,
მთვარე უკვე წასულა, – ჩვენი მშვიდი გუშაგი!”–(ა. მირცხულავა).