ჩახრუხაული

შავთელურ ლექსი, რომლის წინა მუხლის ტერფებიც გარითმულია.

მაგ:

„მოხევეს ძეთა| ჩახრუხაძეთა|| ექო თამარი| მეფე წყლიანი,
მისი სიმეტე| ბრძენთა სირეტე|| თინათინ ვაქო| ბაღი წყლიანი.
ა, ეს თინათინ, | ნუ, ის თინათინ,|| არაბეთს იყო| სულადიანი,
ჯერეთ ყმაწვილი, |წმინდათ ნაწილი,|| სამოთხის ვარდი| პირად მზიანი”. – (ჩახრუხაძე).

ისეთ შავთელურს, რომელიც ხუთი ტაეპისაგან შედგება, ძაგნაკორული ეწოდება.