ისეთი სიტყვა, რომელსაც სხვა სიტყვის საპირისპირო მნიშვნელობა აქვს.
(„ანტი” – წინააღმდეგ, პირდაპირ, „ონომა” – სახელი, „ანტონიმი” – მოწინააღმდეგე, ანუ დაპირისპირებული სიტყვა).
მაგ.
მაღალი – დაბალი, მტერი – მოყვარე, დღე – ღამე, შავი – თეთრი, სიცილი – ტირილი, ცა – მიწა და სხვ.
ანტონიმად არ ითვლება ერთი და იმავე სიტყვის ძირის საშუალებით გამოხატული დაპირისპირებული ცნებები.
მაგ:
ცხენოსანი – ფეხოსანი ანტონიმია, მაგრამ ცხენიანი – უცხენო, ქუდიანი – უქუდო არ არის ანტონიმი.
წყარო: გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ. სახელმძღვ.. - მე-2 გადამუშ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1977