გმირის უშუალო დახასიათება ავტორის, ან სხვა მოქმედი პირის მიერ.
ზოგიერთ შემთხვევაში მწერალი უშუალოდ, თავისი პირით გვიხასიათებს მოქმედ პირებს. მაგ:
„ხალიჩაზე ორი პატიოსანი და დარბაისელი კნეინა იჯდა... ორი კნეინა, მაგრამ კი სხვადასხვანაირი: ერთი მსუქანი, წითური, მეორე გამხდარი” – (
ი. ჭავჭავაძე).
ან კიდევ:
„ახოვანი, მშვენიერი,
თეთრწვერა და თეთრთმიანი,
წინ წამოდგა სასაუბროდ,
მოწიწებით, ტკბილხმიანი”(
ა. წერეთელი).
პირდაპირი დახასიათების დროს მხოლოდ
აღნიშნულია გმირის დამახასიათებელი თვისებები.