რეალისტური სახე

ისეთი სახე, რომელშიც სინამდვილე მართებულად არის გამოხატული.

ასეთი სახის ნიმუშებია

ლ. არდაზიანის სოლომონ ისაკიჩ მეჯღანუაშვილი; გ. ერისთავის კომედიების მოქმედი პირები;
ი. ჭავჭავაძის ზაქრო,(„კაკო ყაჩაღი”), გაბრო დათიკო („გლახის ნაამბობი”);
გ. წერეთლის ბახვა ფულავა, იერემია წარბა („პირველი ნაბიჯი”);
ლეო ქიაჩელის „გვადი ბიგვა” და სხვ.