სამი მარცვლისაგან შემდგარი ტერფი, რომელთაგან წინა და ბოლო მარცვალი უმახვილოა, შუა კი მახვილიანი. „ამფი” ბერძნულად ნიშნავს გარშემო, ორივე მხრივ; „ბრახუს” – მოკლე; „ამფიბრახუს” ორივე მხრივ მოკლე.
ლექსთწყობაში იგულისხმება ისეთი ზომა, რომელსაც შუაში გრძელი ან მახვილიანი ხმოვანი აქვს და თავსა და ბოლოში (წინ და უკან) კი მოკლე, უმახვილო.
მისი
სიმბოლური ნიშანია

–

წყარო: გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ. მე-2 გადამუშ. და შევს. გამოც.. - თბ. განათლება, 1977