ავ აკ ალ ამ ან არ ას აღ აშ ახ
აშუ

აშუღური

თერთმეტმარცვლიანი ლექსი, რომლის პირველი ორი ტერფი დაქტილურია, ხოლო მეორე ორი ტერფი კი ქორეული და დაქტილური, ან დაქტილური და ქორეული.

მარცვალთა რაოდენობა აშუღურსა და წყობილს ერთგვარი აქვთ, მაგრამ მათი რიტმი განსხვავებულია.

ლექსის ამ სახეობას ეს სახელი იმიტომ ეწოდა, რომ უფრო ხშირად ასეთი ზომის ლექსი სასიმღერო იყო და უპირატესად აშუღთა შორის ყოფილა გავრცელებული.

იხილეთ ნიმუშები:

„მიყვარდა,/მის გარდა||–არ ვის/ვეტრფოდი”. – (ი. გრიშაშვილი).
/ – || – / –


„გამტყორცნა/სოფელმა||მოვშორდი/მზესა.” (ბესიკი).
/ – / –
წყარო: სახელმძღვ.. - მე-2 გადამუშ. და შევს. გამოც.. - თბ. : განათლება, 1977გაჩეჩილაძე, სიმონ. სიტყვიერებისა და ლიტერატურის თეორია : IX-X კლ.
ძირითად გვერდზე 10 საუკეთესოდაგვიკავშირდითLogin გვერდის დასაწყისი
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9