მთავარი

1. რუს. вельможа
   პირველ ხანებში ჯარების წინამძღოლი, მხედართმთავარი; შემდეგ და შემდეგ საერთოდ მეთაური, მბრძანებელი, მმართველი; დიდი კაცი, წარჩინებული
2. რუს. началькик
   უფროსი, ზედამხედველი
3. ძლიერი, ღონიერი (ხარი), რომელსაც წასაღებ ტვირთს თუ გასაწევ გუთანს პირველად მიუბამენ, მის წინ სხვა წყვილებს დააყენებენ (ი. ი.)
4. „სატრაპესი“, „ბჭე“, „მსაჯული“, „წინამძღუარი“, „გუნდი“, „აზნაური“, „თავი“, მეთაური, უმთავრესი; „მდიდარი“ (ი. ა.)
   იხ. აგრეთვე: ავაზაკთ-მთავარი, ათასის-მთავარი, ანგელოზთ-მთავარი, ანგელოსთ-მთავარი, ასომთავარი, ერის-მთავარი, მამათ-მთავარი, მამად-მთავარი, მესაპყრობილეთ-მთავარი, მეფასეთ-მთავარი, მთავრობა, მზარაულთ-მთავარი, მოგუთ(ა)-მთავარი, მმთავრობი, მტარვალთ-მთავარი, მღდელთ-მთავარი, მწყემსთ-მთავარი, ნიჭთ-მთავარი, სამთავრო, საპყრობილის-მთავარი, საჭურისთ-მთავარი, სენაკაპანთ-მთავარი, სიმთავრე, სოფლის-მთავარი, ტომთ-მთავარი, ტომისა მთავარი, უმთავრესი, უმთავრჱსი, შესაკრებელთ-მთავარი
   წყარო: ძველი ქართული ენის შეერთებული ლექსიკონი : 16800 სიტყვა : შედგენილია ილ. აბულაძის, აკ. შანიძის, ივ. იმნაიშვილისა და სხვა ავტორთა ლექსიკონური წყაროების მიხედვით / [შემდგ. გრიგოლ რუხაძე ; რედ. გვანცა კოპლატაძე ; დაიბეჭდა სრ. საქ. კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II ლოცვა-კურთხევით]. - თბ. : საქ. საპატრიარქოს გამ-ბა, 2008 (გამ-ბა "სამშობლოს" სტ.). - 452გვ. ; 20სმ.. - ეძღვნ. წმ. ილია მართლის დაბადების 170 წლისთავს. - ბიბლიოგრ.: გვ. 6. - ISBN 99940-852-4-7, 2000ც.