ლათ. christianismusბერძნ. christianismósიტალ. Cristianesimo ქრისტიანული რელიგიის აღსანიშნავად გამოყენებული ყველაზე გავრცელებული ტერმინი. აღნიშნავს ეკლესიათა, საკრებულოთა, სექტათა, იდეათა და კონცეფციათა ერთობლიობას, რომლებიც იესო ქრისტემ გამოაცხადა ან აღმოაცენა და რომელთა გამაერთიანებელი ნიშანია რწმენა იესო ქრისტესი, როგორც განკაცებული, მოკლული და მკვდრეთით აღმდგარი ღმრთის ძისა. სიტყვა „ქრისტიანები“ პირველად ანტიოქიაში მოიხსენიეს ქრისტეს მოწაფეთა აღსანიშნავად (საქმ. 11:26) და ებრაელთაგან მათ განსასხვავებლად, ხოლო ტერმინი „ქრისტიანობა“ გვხვდება ეგნატე ანტიოქიელთან (†117). ქრისტიანობა რთული, მრავლისმომცველი რეალობაა, რომლის გასაგებადაც მისი წარმოშობისა (იესო ქრისტე და მოციქულთა ხანა) და ორათასწლოვანი ისტორიის, სარწმუნოებისა და აღმსარებლობათა გათვალისწინებაა საჭირო.
წყარო: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4