ქორეპისკოპოსი

1. ბერძნ. chora - სოფელი, epíscopos - ეპისკოპოსი
   იტალ. Corepiscopo
   სოფლის ეპისკოპოსი, რომელიც ძველად აღმოსავლეთში მართავდა სასოფლო რაიონს ქალაქის ეპისკოპოსის იურისდიქციის ქვეშ და, მაშასადამე, შეზღუდული უფლებები ჰქონდა. დასავლეთში ქორეპისკოპოსის ფიგურა VIII საუკუნეში გავრცელდა, დამხმარე ეპისკოპოსის სახით. აღმოსავლეთის კათოლიკე ეკლესიებში ქორეპისკოპოსი ეპისკოპოსი არ არის და იგივდება გენერალურ ვიკარიუსთან, ბერძნულ მართლმადიდებელ ეკლესიებში კი ის დიდ სამრევლოთა რექტორია.
   იხ. აგრეთვე: რელიგია
   წყარო: პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN: 978-9941-0-3408-4

2. მთავარი ეპისკოპოსის თანაშემწე, უმრევლო ეპისკოპოსი

   კახეთის მთავრის ტიტული

   წყარო: ისტორიულ ტერმინთა სასკოლო ლექსიკონი 6–11 [კლასები] / ირინე გეგეჭკორი, ნუგზარ მოლაშვილი ; რედ.: ნუგზარ ბარდაველიძე, ზაზა კვინტრაძე. თბილისი : "ცის ნამის" გამ–ბა და სტ. 2008.